Agamemnon
Aeschylus
Aeschylus, Volume 2. Smyth, Herbert Weir, editor. London; New York: William Heinemann; G.P. Putnam's Sons, 1926.
- ἐν νυκτὶ δυσκύμαντα δʼ ὠρώρει κακά.
- ναῦς γὰρ πρὸς ἀλλήλαισι Θρῄκιαι πνοαὶ
- ἤρεικον· αἱ δὲ κεροτυπούμεναι βίᾳ
- χειμῶνι τυφῶ σὺν ζάλῃ τʼ ὀμβροκτύπῳ
- ᾤχοντʼ ἄφαντοι ποιμένος κακοῦ στρόβῳ.
- ἐπεὶ δʼ ἀνῆλθε λαμπρὸν ἡλίου φάος,
- ὁρῶμεν ἀνθοῦν πέλαγος Αἰγαῖον νεκροῖς
- ἀνδρῶν Ἀχαιῶν ναυτικοῖς τʼ ἐρειπίοις.
- ἡμᾶς γε μὲν δὴ ναῦν τʼ ἀκήρατον σκάφος
- ἤτοι τις ἐξέκλεψεν ἢ ʼξῃτήσατο
- θεός τις, οὐκ ἄνθρωπος, οἴακος θιγών.
- τύχη δὲ σωτὴρ ναῦν θέλουσʼ ἐφέζετο,
- ὡς μήτʼ ἐν ὅρμῳ κύματος ζάλην ἔχειν
- μήτʼ ἐξοκεῖλαι πρὸς κραταίλεων χθόνα.
- ἔπειτα δʼ Ἅιδην πόντιον πεφευγότες,
- λευκὸν κατʼ ἦμαρ, οὐ πεποιθότες τύχῃ,
- ἐβουκολοῦμεν φροντίσιν νέον πάθος,
- στρατοῦ καμόντος καὶ κακῶς σποδουμένου.
- καὶ νῦν ἐκείνων εἴ τίς ἐστιν ἐμπνέων,
- λέγουσιν ἡμᾶς ὡς ὀλωλότας, τί μή;