Agamemnon
Aeschylus
Aeschylus, Volume 2. Smyth, Herbert Weir, editor. London; New York: William Heinemann; G.P. Putnam's Sons, 1926.
- ἐξεύχεται τὸ δρᾶμα τοῦ πάθους πλέον.
- ὀφλὼν γὰρ ἁρπαγῆς τε καὶ κλοπῆς δίκην
- τοῦ ῥυσίου θʼ ἥμαρτε καὶ πανώλεθρον
- αὐτόχθονον πατρῷον ἔθρισεν δόμον.
- διπλᾶ δʼ ἔτεισαν Πριαμίδαι θἀμάρτια.
- κῆρυξ Ἀχαιῶν χαῖρε τῶν ἀπὸ στρατοῦ.
- χαίρω γε· τεθνάναι δʼ οὐκέτʼ ἀντερῶ θεοῖς.
- ἔρως πατρῴας τῆσδε γῆς σʼ ἐγύμνασεν;
- ὥστʼ ἐνδακρύειν γʼ ὄμμασιν χαρᾶς ὕπο.
- τερπνῆς ἄρʼ ἦτε τῆσδʼ ἐπήβολοι νόσου.
- πῶς δή; διδαχθεὶς τοῦδε δεσπόσω λόγου.
- τῶν ἀντερώντων ἱμέρῳ πεπληγμένοι.
- ποθεῖν ποθοῦντα τήνδε γῆν στρατὸν λέγεις;
- ὡς πόλλʼ ἀμαυρᾶς ἐκ φρενός μʼ ἀναστένειν
- πόθεν τὸ δύσφρον τοῦτʼ ἐπῆν θυμῷ στύγος;
- πάλαι τὸ σιγᾶν φάρμακον βλάβης ἔχω.
- καὶ πῶς; ἀπόντων κοιράνων ἔτρεις τινάς;
- ὡς νῦν, τὸ σὸν δή, καὶ θανεῖν πολλὴ χάρις.
- εὖ γὰρ πέπρακται. ταῦτα δʼ ἐν πολλῷ χρόνῳ
- τὰ μέν τις ἂν λέξειεν εὐπετῶς ἔχειν,