Agamemnon
Aeschylus
Aeschylus, Volume 2. Smyth, Herbert Weir, editor. London; New York: William Heinemann; G.P. Putnam's Sons, 1926.
- νῦν δʼ εὐτυχὴς γένοιτʼ ἀπαλλαγὴ πόνων
- εὐαγγέλου φανέντος ὀρφναίου πυρός.
- ὦ χαῖρε λαμπτὴρ νυκτός, ἡμερήσιον
- φάος πιφαύσκων καὶ χορῶν κατάστασιν
- πολλῶν ἐν Ἄργει, τῆσδε συμφορᾶς χάριν.
- ἰοὺ ἰού.
- Ἀγαμέμνονος γυναικὶ σημαίνω τορῶς
- εὐνῆς ἐπαντείλασαν ὡς τάχος δόμοις
- ὀλολυγμὸν εὐφημοῦντα τῇδε λαμπάδι
- ἐπορθιάζειν, εἴπερ Ἰλίου πόλις
- ἑάλωκεν, ὡς ὁ φρυκτὸς ἀγγέλλων πρέπει·
- αὐτός τʼ ἔγωγε φροίμιον χορεύσομαι.
- τὰ δεσποτῶν γὰρ εὖ πεσόντα θήσομαι
- τρὶς ἓξ βαλούσης τῆσδέ μοι φρυκτωρίας.
- γένοιτο δʼ οὖν μολόντος εὐφιλῆ χέρα
- ἄνακτος οἴκων τῇδε βαστάσαι χερί.
- τὰ δʼ ἄλλα σιγῶ· βοῦς ἐπὶ γλώσσῃ μέγας
- βέβηκεν· οἶκος δʼ αὐτός, εἰ φθογγὴν λάβοι,
- σαφέστατʼ ἂν λέξειεν· ὡς ἑκὼν ἐγὼ
- μαθοῦσιν αὐδῶ κοὐ μαθοῦσι λήθομαι.