Agamemnon

Aeschylus

Aeschylus, Volume 2. Smyth, Herbert Weir, editor. London; New York: William Heinemann; G.P. Putnam's Sons, 1926.

  1. εὔφημον, ὦ τάλαινα, κοίμησον στόμα.
Κασάνδρα
  1. ἀλλʼ οὔτι παιὼν τῷδʼ ἐπιστατεῖ λόγῳ.
Χορός
  1. οὔκ, εἴπερ ἔσται γʼ· ἀλλὰ μὴ γένοιτό πως.
Κασάνδρα
  1. σὺ μὲν κατεύχῃ, τοῖς δʼ ἀποκτείνειν μέλει.
Χορός
  1. τίνος πρὸς ἀνδρὸς τοῦτʼ ἄγος πορσύνεται;
Κασάνδρα
  1. ἦ κάρτα τἄρʼ ἂν παρεκόπης χρησμῶν ἐμῶν
Χορός
  1. τοῦ γὰρ τελοῦντος οὐ ξυνῆκα μηχανήν.
Κασάνδρα
  1. καὶ μὴν ἄγαν γʼ Ἕλληνʼ ἐπίσταμαι φάτιν.
Χορός
  1. καὶ γὰρ τὰ πυθόκραντα· δυσμαθῆ δʼ ὅμως.
Κασάνδρα
  1. παπαῖ, οἷον τὸ πῦρ· ἐπέρχεται δέ μοι.
  2. ὀτοτοῖ, Λύκειʼ Ἄπολλον, οἲ ἐγὼ ἐγώ.
  3. αὕτη δίπους λέαινα συγκοιμωμένη
  4. λύκῳ, λέοντος εὐγενοῦς ἀπουσίᾳ,
  5. κτενεῖ με τὴν τάλαιναν· ὡς δὲ φάρμακον
  6. τεύχουσα κἀμοῦ μισθὸν ἐνθήσειν κότῳ
  7. ἐπεύχεται, θήγουσα φωτὶ φάσγανον
  8. ἐμῆς ἀγωγῆς ἀντιτείσασθαι φόνον.
  9. τί δῆτʼ ἐμαυτῆς καταγέλωτʼ ἔχω τάδε,
  10. καὶ σκῆπτρα καὶ μαντεῖα περὶ δέρῃ στέφη;
  11. σὲ μὲν πρὸ μοίρας τῆς ἐμῆς διαφθερῶ.