Agamemnon
Aeschylus
Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- νικᾷ τὸ κέρδος, πῆμα δ᾽ οὐκ ἀντιρρέπει:
- ὡς κομπάσαι τῷδ᾽ εἰκὸς ἡλίου φάει
- ὑπὲρ θαλάσσης καὶ χθονὸς ποτωμένοις:[*](ποτώμενα Weil)
- “Τροίαν ἑλόντες δήποτ᾽ Ἀργείων στόλος
- θεοῖς λάφυρα ταῦτα τοῖς καθ᾽ Ἑλλάδα
- δόμων ἐπασσάλευσαν ἀρχαῖων[*](δόμων ... ἀρχαίων Hartung: δόμοις ... ἀρχαῖον codd.) γάνος.”
- τοιαῦτα χρὴ κλύοντας εὐλογεῖν πόλιν
- καὶ τοὺς στρατηγούς: καὶ χάρις τιμήσεται
- Διὸς τόδ᾽ ἐκπράξασα. πάντ᾽ ἔχεις λόγον.
- νικώμενος λόγοισιν οὐκ ἀναίνομαι:
- ἀεὶ γὰρ ἥβη[*](ἥβη Margoliouth: ἡβᾷ codd.) τοῖς γέρουσιν εὖ μαθεῖν.
- δόμοις δὲ ταῦτα καὶ Κλυταιμήστρᾳ μέλειν
- εἰκὸς μάλιστα, σὺν δὲ πλουτίζειν ἐμέ.
- ἀνωλόλυξα μὲν πάλαι χαρᾶς ὕπο,
- ὅτ᾽ ἦλθ᾽ ὁ πρῶτος νύχιος ἄγγελος πυρός,
- φράζων ἅλωσιν Ἰλίου τ᾽ ἀνάστασιν.
- καί τίς μ᾽ ἐνίπτων εἶπε, “φρυκτωρῶν δία
- πεισθεῖσα Τροίαν νῦν πεπορθῆσθαι δοκεῖς;
- ἦ κάρτα πρὸς γυναικὸς αἴρεσθαι κέαρ.”
- λόγοις τοιούτοις πλαγκτὸς οὖσ᾽ ἐφαινόμην.