Agamemnon
Aeschylus
Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- ὀφλὼν γὰρ ἁρπαγῆς τε καὶ κλοπῆς δίκην
- τοῦ ῥυσίου θ᾽ ἥμαρτε καὶ πανώλεθρον
- αὐτόχθονον πατρῷον ἔθρισεν δόμον.
- διπλᾶ δ᾽ ἔτισαν Πριαμίδαι θἀμάρτια.
- κῆρυξ Ἀχαιῶν χαῖρε τῶν ἀπὸ στρατοῦ.
- ἔρως πατρῴας τῆσδε γῆς σ᾽ ἐγύμνασεν.
- ὥστ᾽ ἐνδακρύειν[*](ἐκδακρύειν Fa) γ᾽ ὄμμασιν χαρᾶς ὕπο.
- τερπνῆς ἄρ᾽ ἦτε τῆσδ᾽ ἐπήβολοι νόσου.[*](ἴστε Fl)
- πῶς δή; διδαχθεὶς τοῦδε δεσπόσω λόγου.
- τῶν ἀντερώντων ἱμέρῳ πεπληγμένοι.[*](πεπληγμένοι Tyrwhitt: πεπληγμένος codd.)
- ποθεῖν ποθοῦντα τήνδε γῆν στρατὸν λέγεις.
- ὡς πόλλ᾽ ἀμαυρᾶς ἐκ φρενός <μ᾽>[*](μ᾽ add. Scaliger) ἀναστένειν.
- πόθεν τὸ δύσφρον τοῦτ᾽ ἐπῆν στύγος φρενῶν;[*](φρενῶν Hermann: στρατῷ codd.: πόλει Kennedy: λεᾠ Heimsoeth)
- πάλαι τὸ σιγᾶν φάρμακον βλάβης ἔχω.
- καὶ πῶς; ἀπόντων κοιράνων ἔτρεις τινάς;
- ὡς[*](ὡς Scaliger: ὧν codd.) νῦν τὸ σὸν δή, καὶ θανεῖν πολλὴ χάρις.
- εὖ γὰρ πέπρακται. ταῦτα δ᾽ ἐν πολλῷ χρόνῳ
- τὰ μέν τις ἂν[*](ἂν Auratus: εὖ codd.) λέξειεν εὐπετῶς ἔχειν,
- τὰ δ᾽ αὖτε κἀπίμομφα. τίς δὲ πλὴν θεῶν