Agamemnon
Aeschylus
Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- Τροίαν Ἀχαιῶν οὖσαν: ἦ τορῶς λέγω;
- χαρά μ᾽ ὑφέρπει δάκρυον ἐκκαλουμένη.
- εὖ γὰρ φρονοῦντος ὄμμα σοῦ κατηγορεῖ.
- τί γὰρ τὸ πιστόν;[*](τί γὰρ τὸ πιστόν; Prien: τί γάρ; τὸ πιστὸν M) ἔστι τῶνδέ σοι τέκμαρ;
- ἔστιν: τί δ᾽ οὐχί; μὴ δολώσαντος θεοῦ.
- πότερα δ᾽ ὀνείρων φάσματ᾽ εὐπιθῆ[*](εὐπιθῆ Blomfield: εὐπειθῆ ex εὐειθεῖ factum M) σέβεις;
- οὐ δόξαν ἂν λάβοιμι βριζούσης φρενός.
- ἀλλ᾽ ἦ σ᾽ ἐπίανέν τις ἄπτερος φάτις;
- παιδὸς νέας ὣς κάρτ᾽ ἐμωμήσω φρένας.
- ποίου χρόνου δὲ καὶ πεπόρθηται πόλις;
- τῆς νῦν τεκούσης φῶς τόδ᾽ εὐφρόνης λέγω.
- καὶ τίς τόδ᾽ ἐξίκοιτ᾽ ἂν ἀγγέλων τάχος;
- Ἥφαιστος Ἴδης λαμπρὸν ἐκπέμπων σέλας.
- φρυκτὸς δὲ φρυκτὸν δεῦρ᾽ ἀπ᾽ ἀγγάρου[*](ἀγγάρου ex Etym. Mag. Center: ἀγγέλου codd.) πυρὸς
- ἔπεμπεν: Ἴδη μὲν πρὸς Ἑρμαῖον λέπας
- Λήμνου: μέγαν δὲ πανὸν[*](πανὸν ex Athen. (xv. 700 E) Casaubon; φανὸν codd.) ἐκ νήσου τρίτον
- Ἀθῷον αἶπος Ζηνὸς ἐξεδέξατο,
- ὑπερτελής τε, πόντον ὥστε νωτίσαι,
- ἰσχὺς πορευτοῦ λαμπάδος πρὸς ἡδονὴν
- πέμπει[*](πέμπει Enger: πεύκη codd. alii πεύκη τὸ emendant: ἐπέσυτο Koch; fort. ἐπᾶλτο) τὸ χρυσοφεγγές, ὥς τις ἥλιος,