Agamemnon
Aeschylus
Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- τέχναι δὲ Κάλχαντος οὐκ ἄκραντοι.
- Δίκα δὲ τοῖς μὲν παθοῦ-
- σιν μαθεῖν ἐπιρρέπει: τὸ μέλλον <δ᾽>[*](δ᾽ add. Elmsley: post μέλλον habent τὸ δὲ προκλύειν m B G Fl, eiecit Fa)
- ἐπεὶ γένοιτ᾽[*](ἐπεὶ γένοιτ᾽ recc.: ἐπιγένοιτ᾽ M) ἂν κλύοις: πρὸ χαιρέτω:[*](πρὸ χαιρέτω H. L. Ahrens: προχαιρέτω codd.)
- ἴσον δὲ τῷ προστένειν.
- τορὸν γὰρ ἥξει σύνορθρον[*](σύνορθρον Wellauer: σύνορθον M: σύναρθρον Fl Fa) αὐγαῖς.[*](αὐγαῖς Hermann: αὐταῖς codd.)
- πέλοιτο δ᾽ οὖν τἀπὶ τούτοισιν εὖ πρᾶξις,[*](εὖ πρᾶξις Lobeck: εὔπραξις codd.) ὡς
- θέλει τόδ᾽ ἄγχιστον Ἀπίας
- γαίας μονόφρουρον ἕρκος.
- ἥκω σεβίζων σόν, Κλυταιμήστρα, κράτος:
- δίκη γάρ ἐστι φωτὸς ἀρχηγοῦ τίειν
- γυναῖκ᾽ ἐρημωθέντος ἄρσενος θρόνου.
- σὺ δ᾽ εἴ τι[*](εἴ τι Auratus: εἴτε codd.) κεδνὸν εἴτε μὴ πεπυσμένη
- εὐαγγέλοισιν ἐλπίσιν θυηπολεῖς,
- κλύοιμ᾽ ἂν εὔφρων: οὐδὲ σιγώσῃ φθόνος.
- εὐάγγελος μέν, ὥσπερ ἡ παροιμία,
- ἕως γένοιτο μητρὸς εὐφρόνης πάρα.
- πεύσει δὲ χάρμα μεῖζον ἐλπίδος κλύειν:
- Πριάμου γὰρ ᾑρήκασιν Ἀργεῖοι πόλιν.
- πῶς φῄς; πέφευγε τοὔπος ἐξ ἀπιστίας.