Agamemnon
Aeschylus
Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- [Ἀτρεύς, προθύμως μᾶλλον ἢ φίλως,][*](αὐτοῦ et Ἀτρεύς ... φίλως seclusit Schütz) πατρὶ
- τὠμῷ, κρεουργὸν ἦμαρ εὐθύμως ἄγειν
- δοκῶν, παρέσχε δαῖτα παιδείων κρεῶν.
- τὰ μὲν ποδήρη καὶ χερῶν ἄκρους κτένας
- ἔθρυπτ᾽ ἄνωθεν ἀνδρακὰς καθήμενος[*](fortasse καθημένοις Hermann)
- ἄσημ᾽: ὁ δ᾽[*](ἄσημ᾽: ὁ δ᾽ Dindorf: ἄσημα δ᾽ codd.) αὐτῶν αὐτίκ᾽ ἀγνοίᾳ λαβὼν
- ἔσθει βορὰν ἄσωτον, ὡς ὁρᾷς, γένει.
- κἄπειτ᾽ ἐπιγνοὺς ἔργον οὐ καταίσιον
- ᾤμωξεν, ἀμπίπτει[*](ἀμπίπτει Canter: ἄν, πίπτει codd.) δ᾽ ἀπὸ σφαγὴν[*](σφαγὴν Auratus: σφαγῆς codd.) ἐρῶν,
- μόρον δ᾽ ἄφερτον Πελοπίδαις ἐπεύχεται,
- λάκτισμα δείπνου ξυνδίκως τιθεὶς ἀρᾷ,
- οὕτως ὀλέσθαι[*](ὀλέσθαι Porson: ὀλέσθη codd.) πᾶν τὸ Πλεισθένους γένος.
- ἐκ τῶνδέ σοι πεσόντα τόνδ᾽ ἰδεῖν πάρα.
- κἀγὼ δίκαιος τοῦδε τοῦ φόνου ῥαφεύς.
- τρίτον γὰρ ὄντα μ᾽ ἐπὶ δυσαθλίῳ[*](δυσαθλίῳ Schömann: δέκ᾽ ἀθλίῳ codd.: αὐτὸν ὄντα μ᾽ ἀθλίῳ Wecklein) πατρὶ
- συνεξελαύνει τυτθὸν ὄντ᾽ ἐν σπαργάνοις:
- τραφέντα δ᾽ αὖθις ἡ δίκη κατήγαγεν.
- καὶ τοῦδε τἀνδρὸς ἡψάμην θυραῖος ὤν,
- πᾶσαν συνάψας μηχανὴν δυσβουλίας.
- οὕτω καλὸν δὴ καὶ τὸ κατθανεῖν ἐμοί,