Agamemnon
Aeschylus
Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- φεῦ, τίς ἂν ἐν τάχει, μὴ περιώδυνος,
- μηδὲ δεμνιοτήρης,
- μόλοι τὸν ἀεὶ φέρουσ᾽ ἐν ἡμῖν
- Μοῖρ᾽ ἀτέλευτον ὕπνον, δαμέντος
- φύλακος εὐμενεστάτου
- πολέα[*](πολέα Haupt: καὶ πολλὰ codd.) τλάντος γυναικὸς διαί;
- πρὸς γυναικὸς δ᾽ ἀπέφθισεν βίον.
- ἰὼ ἰὼ[*](ἰὼ ἰὼ Blomfield: ἰὼ codd.) παράνους[*](παράνους Hermann: παρανόμους codd.) Ἑλένα
- μία τὰς πολλάς, τὰς πάνυ πολλὰς
- ψυχὰς ὀλέσασ᾽ ὑπὸ Τροίᾳ.
- †νῦν δὲ τελείαν..[*](metro sensuque incerta, ut in codd. leguntur, reliqui: post 1458 lacunam indicat Hermann, ut huic ephymnio respondeant vv. 1537–50)[*](τελείαν] τέλειον Hartung, nihil excidisse ratus)
- πολύμναστον ἐπηνθίσω δι᾽[*](δι᾽ omitt. Wellauer, Hermann) αἷμ᾽ ἄνιπτον,
- ἥτις[*](ἥτις] ἦ τις Schütz) ἦν τότ᾽ ἐν δόμοις
- ἔρις ἐρίδματος ἀνδρὸς οἰζύσ†.
- μηδὲν θανάτου μοῖραν ἐπεύχου
- τοῖσδε βαρυνθείς:
- μηδ᾽ εἰς Ἑλένην κότον ἐκτρέψῃς,
- ὡς ἀνδρολέτειρ᾽, ὡς μία πολλῶν
- ἀνδρῶν ψυχὰς Δαναῶν ὀλέσασ᾽
- ἀξύστατον ἄλγος ἔπραξε.