Agamemnon
Aeschylus
Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- οὕτω τὸν αὑτοῦ θυμὸν ὁρμαίνει πεσών:
- κἀκφυσιῶν ὀξεῖαν αἵματος σφαγὴν
- βάλλει μ᾽ ἐρεμνῇ ψακάδι φοινίας δρόσου,
- χαίρουσαν οὐδὲν ἧσσον ἢ διοσδότῳ
- γάνει[*](διοσδότῳ γάνει Porson: Διὸς νότῳ γᾶν εἰ codd.) σπορητὸς κάλυκος ἐν λοχεύμασιν.
- ὡς ὧδ᾽ ἐχόντων, πρέσβος Ἀργείων τόδε,
- χαίροιτ᾽ ἄν, εἰ χαίροιτ᾽, ἐγὼ δ᾽ ἐπεύχομαι.
- εἰ δ᾽ ἦν πρεπόντων ὥστ᾽ ἐπισπένδειν νεκρῷ,
- τῷδ᾽[*](τῷδ᾽ Tyrwhitt: τάδ᾽ codd.) ἂν δικαίως ἦν, ὑπερδίκως μὲν οὖν.
- τοσόνδε[*](τοσόνδε Blomfield: τοσῶνδε codd.) κρατῆρ᾽ ἐν δόμοις κακῶν ὅδε
- πλήσας ἀραίων αὐτὸς ἐκπίνει μολών.
- θαυμάζομέν σου γλῶσσαν, ὡς θρασύστομος,
- ἥτις τοιόνδ᾽ ἐπ᾽ ἀνδρὶ κομπάζεις λόγον.
- πειρᾶσθέ μου γυναικὸς ὡς ἀφράσμονος:
- ἐγὼ δ᾽ ἀτρέστῳ καρδίᾳ πρὸς εἰδότας
- λέγω: σὺ δ᾽ αἰνεῖν εἴτε με ψέγειν θέλεις
- ὅμοιον. οὗτός ἐστιν Ἀγαμέμνων, ἐμὸς
- πόσις, νεκρὸς δέ, τῆσδε δεξιᾶς χερὸς
- ἔργον, δικαίας τέκτονος. τάδ᾽ ὧδ᾽ ἔχει.
- τί κακόν, ὦ γύναι, χθονοτρεφὲς ἐδανὸν