Agamemnon
Aeschylus
Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- πράξασαν ὡς ἔπραξεν, οἳ δ᾽ εἷλον[*](εἷλον Musgrave: εἶχον codd.) πόλιν
- οὕτως ἀπαλλάσσουσιν ἐν θεῶν κρίσει,
- ἰοῦσα πράξω:[*](πράξω:] fortasse κἀγὼ Heath) τλήσομαι τὸ κατθανεῖν.
- Ἅιδου πύλας δὲ τάσδ᾽ ἐγὼ[*](τάσδ᾽ ἐγὼ Auratus: τὰς λέγω codd.) προσεννέπω:
- ἐπεύχομαι δὲ καιρίας πληγῆς τυχεῖν,
- ὡς ἀσφάδαστος, αἱμάτων εὐθνησίμων
- ἀπορρυέντων, ὄμμα συμβάλω τόδε.
- ὦ πολλὰ μὲν τάλαινα, πολλὰ δ᾽ αὖ[*](δ᾽ αὖ Fa: δὲ Fl V) σοφὴ
- γύναι, μακρὰν ἔτεινας. εἰ δ᾽ ἐτητύμως
- μόρον τὸν αὑτῆς οἶσθα, πῶς θεηλάτου
- βοὸς δίκην πρὸς βωμὸν εὐτόλμως πατεῖς;
- οὐκ ἔστ᾽ ἄλυξις, οὔ, ξένοι, χρόνον[*](χρόνον Hermann: χρόνῳ codd.) πλέω.
- ὁ δ᾽ ὕστατός γε τοῦ χρόνου πρεσβεύεται.
- ἥκει τόδ᾽ ἦμαρ: σμικρὰ κερδανῶ φυγῇ.
- ἀλλ᾽ ἴσθι τλήμων οὖσ᾽ ἀπ᾽ εὐτόλμου φρενός.
- οὐδεὶς ἀκούει ταῦτα τῶν εὐδαιμόνων.[*](transponit Heath)
- ἀλλ᾽ εὐκλεῶς τοι κατθανεῖν χάρις βροτῷ.
- ἰὼ πάτερ σοῦ τῶν[*](σῶν Auratus) τε γενναίων τέκνων.
- τί δ᾽ ἐστὶ χρῆμα; τίς σ᾽ ἀποστρέφει φόβος;
- φεῦ φεῦ.