Agamemnon

Aeschylus

Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. ξυναινέσασα Λοξίαν ἐψευσάμην.
Χορός
  1. ἤδη τέχναισιν ἐνθέοις ᾑρημένη;
Κασάνδρα
  1. ἤδη πολίταις πάντ᾽ ἐθέσπιζον πάθη.
Χορός
  1. πῶς δῆτ᾽ ἄνατος[*](ἄνατος Canter: ἄνακτος codd.) ἦσθα Λοξίου κότῳ;
Κασάνδρα
  1. ἔπειθον οὐδέν᾽ οὐδέν,[*](οὐδέν᾽ οὐδέν Canter: οὐδὲν bis codd.) ὡς τάδ᾽ ἤμπλακον.
Χορός
  1. ἡμῖν γε μὲν δὴ πιστὰ θεσπίζειν δοκεῖς.
Κασάνδρα
  1. ἰοὺ ἰού, ὢ ὢ κακά.
  2. ὑπ᾽ αὖ με δεινὸς ὀρθομαντείας πόνος
  3. στροβεῖ ταράσσων φροιμίοις <δυσφροιμίοις.>.[*](δυσφροιμίοις add. Hermann: ἐφημένους (e proximo versu) codd. eiciendum)[*](ὢ ὢ κακά ex 1214 ingeniose transtulit Weil)
  4. ὁρᾶτε τούσδε τοὺς δόμοις ἐφημένους
  5. νέους, ὀνείρων προσφερεῖς μορφώμασι;
  6. παῖδες θανόντες ὡσπερεὶ πρὸς τῶν φίλων,
  7. χεῖρας κρεῶν πλήθοντες οἰκείας βορᾶς,
  8. σὺν ἐντέροις τε σπλάγχν᾽, ἐποίκτιστον γέμος,
  9. πρέπουσ᾽ ἔχοντες, ὧν πατὴρ ἐγεύσατο.
  10. ἐκ τῶνδε ποινάς φημι βουλεύειν τινὰ
  11. λέοντ᾽ ἄναλκιν ἐν λέχει στρωφώμενον
  12. οἰκουρόν, οἴμοι, τῷ μολόντι δεσπότῃ
  13. ἐμῷ: φέρειν γὰρ χρὴ τὸ δούλιον ζυγόν:
  14. νεῶν δ᾽ ἔπαρχος[*](δ᾽ Voss, ἔπαρχος Canter: τ᾽ ἄπαρχος codd.) Ἰλίου τ᾽ ἀναστάτης