Agamemnon
Aeschylus
Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- εἶργε μὴ πλέον φέρειν,
- προφθάσασα καρδία
- γλῶσσαν ἂν τάδ᾽ ἐξέχει.
- νῦν δ᾽ ὑπὸ σκότῳ βρέμει
- θυμαλγής τε καὶ οὐδὲν ἐπελ-
- πομένα ποτὲ καίριον ἐκτολυπεύσειν
- ζωπυρουμένας φρενός.
- εἴσω κομίζου καὶ σύ, Κασάνδραν λέγω,
- ἐπεί σ᾽ ἔθηκε Ζεὺς ἀμηνίτως δόμοις
- κοινωνὸν εἶναι χερνίβων, πολλῶν μετὰ
- δούλων σταθεῖσαν κτησίου βωμοῦ πέλας:
- ἔκβαιν᾽ ἀπήνης τῆσδε, μηδ᾽ ὑπερφρόνει.
- καὶ παῖδα γάρ τοι φασὶν Ἀλκμήνης ποτὲ
- πραθέντα τλῆναι δουλίας μάζης τυχεῖν.[*](δουλίας μάζης τυχεῖν Enger: δουλείας μάζης βία Fl: καὶ ζυγῶν θιγεῖν βίᾳ Fa)
- εἰ δ᾽ οὖν ἀνάγκη τῆσδ᾽ ἐπιρρέποι[*](ἐπιρρέπει Fa) τύχης,
- ἀρχαιοπλούτων δεσποτῶν πολλὴ χάρις.
- οἳ δ᾽ οὔποτ᾽ ἐλπίσαντες ἤμησαν καλῶς,
- ὠμοί τε δούλοις πάντα καὶ παρὰ στάθμην.
- ἕξεις[*](ἕξεις Auratus: ἔχεις codd.) παρ᾽ ἡμῶν οἷάπερ νομίζεται.
- σοί τοι λέγουσα παύεται σαφῆ λόγον.