Seven Against Thebes

Aeschylus

Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. δίς τ᾽ ἐν τελευτῇ τοὔνομ᾽ ἐνδατούμενος,
  2. καλεῖ. λέγει δὲ τοῦτ᾽ ἔπος διὰ στόμα:
  3. “ἦ τοῖον ἔργον καὶ θεοῖσι προσφιλές,
  4. καλόν τ᾽ ἀκοῦσαι καὶ λέγειν μεθυστέροις,
  5. πόλιν πατρῴαν καὶ θεοὺς τοὺς ἐγγενεῖς
  6. πορθεῖν, στράτευμ᾽ ἐπακτὸν ἐμβεβληκότα;
  7. μητρός τε πηγὴν τίς κατασβέσει δίκη;
  8. πατρὶς δὲ γαῖα σῆς ὑπὸ σπουδῆς δορὶ
  9. ἁλοῦσα πῶς σοι ξύμμαχος γενήσεται;
  10. ἔγωγε μὲν δὴ τήνδε πιανῶ χθόνα,
  11. μάντις κεκευθὼς πολεμίας ὑπὸ[*](ὑπὸ recc. duo: ἐπι M: ἐπὶ cett.) χθονός.
  12. μαχώμεθ᾽, οὐκ ἄτιμον ἐλπίζω μόρον.”
  13. τοιαῦθ᾽ ὁ μάντις ἀσπίδ᾽ εὔκυκλον νέμων[*](εὔκυκλον νέμων m et recc.: εὔκηλον ἔχων M)
  14. πάγχαλκον ηὔδα: σῆμα δ᾽ οὐκ ἐπῆν κύκλῳ.[*](κύκλῳ] κύτει Wecklein)
  15. οὐ γὰρ δοκεῖν ἄριστος, ἀλλ᾽ εἶναι θέλει,
  16. βαθεῖαν ἄλοκα διὰ φρενὸς καρπούμενος,
  17. ἐξ ἧς τὰ κεδνὰ βλαστάνει βουλεύματα.
  18. τούτῳ σοφούς τε κἀγαθοὺς ἀντηρέτας
  19. πέμπειν ἐπαινῶ. δεινὸς ὃς θεοὺς σέβει.
Ετεοκλης
  1. φεῦ τοῦ ξυναλλάσσοντος ὄρνιθος βροτοῖς[*](βροτοῖς m1 et recc.: βροτοὺς M)