Seven Against Thebes

Aeschylus

Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. ἀλλ᾽ ὡς πολίτας μὴ κακοσπλάγχνους τιθῇς,
  2. εὔκηλος ἴσθι μηδ᾽ ἄγαν ὑπερφοβοῦ.
Χορος
  1. ποτίφατον[*](ποτίφατον Heimsoeth: ποταίνιον codd.) κλύουσα πάταγον ἀνάμιγα[*](ἀνάμιγα rec.: ἄμμιγα M)
  2. ταρβοσύνῳ φόβῳ τάνδ᾽ ἐς ἀκρόπτολιν,[*](ἀκρόπτολιν Porson: ἀκρόπολιν codd. plerique)
  3. τίμιον ἕδος, ἱκόμαν.
Ετεοκλης
  1. μή νυν, ἐὰν θνῄσκοντας ἢ τετρωμένους
  2. πύθησθε, κωκυτοῖσιν ἁρπαλίζετε.
  3. τούτῳ γὰρ Ἄρης βόσκεται, φόνῳ βροτῶν.
Χορος
  1. καὶ μὴν ἀκούω γ᾽ ἱππικῶν φρυαγμάτων.
Ετεοκλης
  1. μή νυν ἀκούουσ᾽ ἐμφανῶς ἄκου᾽ ἄγαν.
Χορος
  1. στένει πόλισμα γῆθεν, ὡς κυκλουμένων.
Ετεοκλης
  1. οὐκοῦν ἔμ᾽ ἀρκεῖ τῶνδε βουλεύειν πέρι.
Χορος
  1. δέδοικ᾽, ἀραγμὸς δ᾽ ἐν πύλαις ὀφέλλεται.
Ετεοκλης
  1. οὐ σῖγα μηδὲν τῶνδ᾽ ἐρεῖς κατὰ πτόλιν;
Χορος
  1. ὦ ξυντέλεια, μὴ προδῷς πυργώματα.
Ετεοκλης
  1. οὐκ ἐς φθόρον[*](φθόρον m1: φόνον M) σιγῶσ᾽ ἀνασχήσει τάδε;
Χορος
  1. θεοὶ πολῖται, μή με δουλείας τυχεῖν.
Ετεοκλης
  1. αὐτὴ σὺ δουλοῖς καὶ σὲ καὶ[*](καὶ σὲ Wunderlich: κἀμὲ M: κἀμὲ καὶ σὲ πόλιν recc. duo) πᾶσαν πόλιν.
Χορος
  1. ὦ παγκρατὲς Ζεῦ, τρέψον εἰς ἐχθροὺς βέλος.
Ετεοκλης
  1. ὦ Ζεῦ, γυναικῶν οἷον ὤπασας γένος.