Prometheus Bound
Aeschylus
Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- οὐ δῆτ᾽, ἐπεί με χαἰ[*](χαἰ Porson: καὶ codd.) κασιγνήτου τύχαι[*](Oceano tribuunt codd.: recte Prometheo continuavit Elmsley)
- τείρουσ᾽ Ἄτλαντος, ὃς πρὸς[*](πρὸς recc.: ἐς M) ἑσπέρους τόπους
- ἕστηκε κίον᾽ οὐρανοῦ τε καὶ χθονὸς
- ὤμοις ἐρείδων, ἄχθος οὐκ εὐάγκαλον.
- τὸν γηγενῆ τε Κιλικίων οἰκήτορα
- ἄντρων ἰδὼν ᾤκτειρα, δάιον τέρας
- ἑκατογκάρανον πρὸς βίαν χειρούμενον
- Τυφῶνα θοῦρον, πᾶσι δ᾽[*](πᾶσι δ᾽ Minckwitz, Hermann: πᾶσιν ὃς M recc. aliquot) ἀντέστη θεοῖς,
- σμερδναῖσι γαμφηλαῖσι συρίζων φόβον:[*](φόβον] φόνον recc.)
- ἐξ ὀμμάτων δ᾽ ἤστραπτε γοργωπὸν σέλας,
- ὡς τὴν Διὸς τυραννίδ᾽ ἐκπέρσων βίᾳ:
- ἀλλ᾽ ἦλθεν αὐτῷ Ζηνὸς ἄγρυπνον βέλος,
- καταιβάτης κεραυνὸς ἐκπνέων φλόγα,
- ὃς αὐτὸν ἐξέπληξε τῶν ὑψηγόρων
- κομπασμάτων. φρένας γὰρ εἰς αὐτὰς τυπεὶς
- ἐφεψαλώθη κἀξεβροντήθη σθένος.
- καὶ νῦν ἀχρεῖον καὶ παράορον[*](παράορον Bergk: παράωρον M) δέμας