Prometheus Bound
Aeschylus
Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- αὐχῶ γὰρ αὐχῶ τήνδε δωρεὰν ἐμοὶ
- δώσειν Δί᾽, ὥστε τῶνδέ σ᾽ ἐκλῦσαι πόνων.
- τὰ μέν σ᾽ ἐπαινῶ κοὐδαμῇ[*](κοὐδαμῇ recc.: κ᾽ οὐδὲ μὴ M) λήξω ποτέ:
- προθυμίας γὰρ οὐδὲν ἐλλείπεις. ἀτὰρ
- μηδὲν πόνει: μάτην γὰρ οὐδὲν ὠφελῶν
- ἐμοὶ πονήσεις, εἴ τι καὶ πονεῖν θέλεις.
- ἀλλ᾽ ἡσύχαζε σαυτὸν ἐκποδὼν ἔχων:
- ἐγὼ γὰρ οὐκ εἰ δυστυχῶ, τοῦδ᾽ οὕνεκα
- θέλοιμ᾽ ἂν ὡς πλείστοισι πημονὰς τυχεῖν.
- οὐ δῆτ᾽, ἐπεί με χαἰ[*](χαἰ Porson: καὶ codd.) κασιγνήτου τύχαι[*](Oceano tribuunt codd.: recte Prometheo continuavit Elmsley)
- τείρουσ᾽ Ἄτλαντος, ὃς πρὸς[*](πρὸς recc.: ἐς M) ἑσπέρους τόπους
- ἕστηκε κίον᾽ οὐρανοῦ τε καὶ χθονὸς
- ὤμοις ἐρείδων, ἄχθος οὐκ εὐάγκαλον.
- τὸν γηγενῆ τε Κιλικίων οἰκήτορα
- ἄντρων ἰδὼν ᾤκτειρα, δάιον τέρας
- ἑκατογκάρανον πρὸς βίαν χειρούμενον
- Τυφῶνα θοῦρον, πᾶσι δ᾽[*](πᾶσι δ᾽ Minckwitz, Hermann: πᾶσιν ὃς M recc. aliquot) ἀντέστη θεοῖς,
- σμερδναῖσι γαμφηλαῖσι συρίζων φόβον:[*](φόβον] φόνον recc.)
- ἐξ ὀμμάτων δ᾽ ἤστραπτε γοργωπὸν σέλας,
- ὡς τὴν Διὸς τυραννίδ᾽ ἐκπέρσων βίᾳ: