Persians
Aeschylus
Aeschylus, Volume 1. Smyth, Herbert Weir, editor. London; New York: William Heinemann; G.P. Putnam's Sons, 1922.
- στρατὸς δʼ ὁ λοιπὸς ἔν τε Βοιωτῶν χθονὶ
- διώλλυθʼ, οἱ μὲν ἀμφὶ κρηναῖον γάνος
- δίψῃ πονοῦντες, οἱ δʼ ὑπʼ ἄσθματος κενοὶ
- διεκπερῶμεν ἔς τε Φωκέων χθόνα
- καὶ Δωρίδʼ αἶαν, Μηλιᾶ τε κόλπον, οὗ
- Σπερχειὸς ἄρδει πεδίον εὐμενεῖ ποτῷ·
- κἀντεῦθεν ἡμᾶς γῆς Ἀχαιίδος πέδον
- καὶ Θεσσαλῶν πόλεις ὑπεσπανισμένους
- βορᾶς ἐδέξαντʼ· ἔνθα δὴ πλεῖστοι ʼθάνον
- δίψῃ τε λιμῷ τʼ· ἀμφότερα γὰρ ἦν τάδε.
- Μαγνητικὴν δὲ γαῖαν ἔς τε Μακεδόνων
- χώραν ἀφικόμεσθʼ, ἐπʼ Ἀξίου πόρον,
- Βόλβης θʼ ἕλειον δόνακα, Πάγγαιόν τʼ ὄρος,
- Ἠδωνίδʼ αἶαν· νυκτὶ δʼ ἐν ταύτῃ θεὸς
- χειμῶνʼ ἄωρον ὦρσε, πήγνυσιν δὲ πᾶν
- ῥέεθρον ἁγνοῦ Στρυμόνος. θεοὺς δέ τις
- τὸ πρὶν νομίζων οὐδαμοῦ τότʼ ηὔχετο
- λιταῖσι, γαῖαν οὐρανόν τε προσκυνῶν.
- ἐπεὶ δὲ πολλὰ θεοκλυτῶν ἐπαύσατο
- στρατός, περᾷ κρυσταλλοπῆγα διὰ πόρον·