Persians
Aeschylus
Aeschylus, Volume 1. Smyth, Herbert Weir, editor. London; New York: William Heinemann; G.P. Putnam's Sons, 1922.
- οὔτινος δοῦλοι κέκληνται φωτὸς οὐδʼ ὑπήκοοι.
- πῶς ἂν οὖν μένοιεν ἄνδρας πολεμίους ἐπήλυδας;
- ὥστε Δαρείου πολύν τε καὶ καλὸν φθεῖραι στρατόν.
- δεινά τοι λέγεις ἰόντων τοῖς τεκοῦσι φροντίσαι.
- ἀλλʼ ἐμοὶ δοκεῖν τάχʼ εἴσῃ πάντα νημερτῆ λόγον.
- τοῦδε γὰρ δράμημα φωτὸς Περσικὸν πρέπει μαθεῖν,
- καὶ φέρει σαφές τι πρᾶγος ἐσθλὸν ἢ κακὸν κλύειν.
- ὦ γῆς ἁπάσης Ἀσιάδος πολίσματα,
- ὦ Περσὶς αἶα καὶ πολὺς πλούτου λιμήν,
- ὡς ἐν μιᾷ πληγῇ κατέφθαρται πολὺς
- ὄλβος, τὸ Περσῶν δʼ ἄνθος οἴχεται πεσόν.
- ὤμοι, κακὸν μὲν πρῶτον ἀγγέλλειν κακά·
- ὅμως δʼ ἀνάγκη πᾶν ἀναπτύξαι πάθος,
- Πέρσαι· στρατὸς γὰρ πᾶς ὄλωλε βαρβάρων.
- ἄνιʼ ἄνια κακὰ
- νεόκοτα καὶ δάιʼ·. αἰαῖ,
- διαίνεσθε, Πέρσαι,
- τόδʼ ἄχος κλύοντες.
- ὡς πάντα γʼ ἔστʼ ἐκεῖνα διαπεπραγμένα·
- αὐτὸς δʼ ἀέλπτως νόστιμον βλέπω φάος.