Persians

Aeschylus

Aeschylus, Volume 1. Smyth, Herbert Weir, editor. London; New York: William Heinemann; G.P. Putnam's Sons, 1922.

  1. ἔψαυσα πηγῆς, σὺν θυηπόλῳ χερὶ
  2. βωμὸν προσέστην, ἀποτρόποισι δαίμοσιν
  3. θέλουσα θῦσαι πέλανον, ὧν τέλη τάδε.
  4. ὁρῶ δὲ φεύγοντʼ αἰετὸν πρὸς ἐσχάραν
  5. Φοίβου· φόβῳ δʼ ἄφθογγος ἐστάθην, φίλοι·
  6. μεθύστερον δὲ κίρκον εἰσορῶ δρόμῳ
  7. πτεροῖς ἐφορμαίνοντα καὶ χηλαῖς κάρα
  8. τίλλονθʼ· ὁ δʼ οὐδὲν ἄλλο γʼ ἢ πτήξας δέμας
  9. παρεῖχε. ταῦτʼ ἔμοιγε δείματʼ εἰσιδεῖν,
  10. ὑμῖν δʼ ἀκούειν. εὖ γὰρ ἴστε, παῖς ἐμὸς
  11. πράξας μὲν εὖ θαυμαστὸς ἂν γένοιτʼ ἀνήρ,
  12. κακῶς δὲ πράξας, οὐχ ὑπεύθυνος πόλει,
  13. σωθεὶς δʼ ὁμοίως τῆσδε κοιρανεῖ χθονός.
Χορός
  1. οὔ σε βουλόμεσθα, μῆτερ, οὔτʼ ἄγαν φοβεῖν λόγοις
  2. οὔτε θαρσύνειν. θεοὺς δὲ προστροπαῖς ἱκνουμένη,
  3. εἴ τι φλαῦρον εἶδες, αἰτοῦ τῶνδʼ ἀποτροπὴν τελεῖν,
  4. τὰ δʼ ἀγάθʼ ἐκτελῆ γενέσθαι σοί τε καὶ τέκνοις σέθεν
  5. καὶ πόλει φίλοις τε πᾶσι. δεύτερον δὲ χρὴ χοὰς
  6. Γῇ τε καὶ φθιτοῖς χέασθαι· πρευμενῶς δʼ αἰτοῦ τάδε,
  7. σὸν πόσιν Δαρεῖον, ὅνπερ φὴς ἰδεῖν κατʼ εὐφρόνην,