Persians
Aeschylus
Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- οὔτινος δοῦλοι κέκληνται φωτὸς οὐδ᾽ ὑπήκοοι.
- πῶς ἂν οὖν μένοιεν ἄνδρας πολεμίους ἐπήλυδας;
- ὥστε Δαρείου πολύν τε καὶ καλὸν φθεῖραι στρατόν.
- δεινά τοι λέγεις κιόντων[*](κιόντων Wecklein: ἰόντων codd.) τοῖς τεκοῦσι φροντίσαι.
- ἀλλ᾽ ἐμοὶ δοκεῖν τάχ᾽ εἴσει πάντα ναμερτῆ[*](ναμερτῆ Porson: νημαρτῆ (ε ex α factum) M) λόγον.
- τοῦδε γὰρ δράμημα φωτὸς Περσικὸν πρέπει μαθεῖν,
- καὶ φέρει σαφές τι πρᾶγος ἐσθλὸν ἢ κακὸν κλύειν.
- ὦ γῆς ἁπάσης Ἀσιάδος πολίσματα,
- ὦ Περσὶς αἶα καὶ μέγας[*](μέγας (ex Eur. Orest. 1077) Nauck: πολὺς codd.) πλούτου λιμήν,
- ὡς ἐν μιᾷ πληγῇ κατέφθαρται πολὺς
- ὄλβος, τὸ Περσῶν δ᾽ ἄνθος οἴχεται πεσόν.
- ὤμοι, κακὸν μὲν πρῶτον ἀγγέλλειν κακά:
- ὅμως δ᾽ ἀνάγκη πᾶν ἀναπτύξαι πάθος,
- Πέρσαι: στρατὸς γὰρ πᾶς ὄλωλε βαρβάρων.
- ἄνι᾽ ἄνια κακὰ
- νεόκοτα καὶ δάι᾽. αἰαῖ,
- διαίνεσθε, Πέρσαι,
- τόδ᾽ ἄχος κλύοντες.
- ὡς πάντα γ᾽ ἔστ᾽ ἐκεῖνα διαπεπραγμένα:
- αὐτὸς δ᾽ ἀέλπτως νόστιμον βλέπω φάος.