De constructione

Τὸ ἀνώμαλον τῆϲ ϲυντάξεωϲ κατήπειξεν ἡμᾶϲ εἰϲ τοιαύτην ἐκτροπὴν λόγου ϲυγκαταβῆναι. φαίνεται δ’ ὅτι καὶ τὸ φιλεῖν τοῦ ἐρᾶν διοίϲει, καθότι ἡ μὲν ἐκ τοῦ φιλεῖν ἐγγινομένη διάθεϲιϲ ἐνεργείαϲ ὄνομα ϲημαίνει· οἱ γοῦν φιλοῦντεϲ παιδεύουϲιν, πάλιν τῆϲ διαθέϲεωϲ [*](288 s) κοινῆϲ τοῖϲ προκειμένοιϲ ἐπ’ αἰτιατικὴν ϲυντεινούϲηϲ. οὕτωϲ ἔχει καὶ [*](Aaovν. ψ 171. Actio videndi vero et afeetio quae ex vien oritux vali- dissima est et magis trmsitiva quam ceterorum sensuum actiones, nec facile admittit passionem ab externis rebus emanantem, quae arcetur, si operimus οcnlos.) [*](Aaovε. β 172. Eadem ratio intercedit inter φιλεῖν et ἐρᾶν veιba atque inter ὁρᾶν et ἀκούειν. nam φιλεῖν verbo inest sigmifcatio merae actionis, afsetio-) [*](rrssrκ.zr Ans.sxso. 1 et 2 prins γεῦοϲ et prins ὅϲφρηϲιϲactionem gustandi odorantive signiἕcant, posteriora sensns nosαos. θ ἀντιπαθεῖν, quod antea ἀντιδιατίθεϲθαι vοcsbatur. προϲδιατιθέν idem fere est quod ἀντιδιατιθέν, de εfectionibos dictum, quae extrinsecus accedent. - Φ -p 419, 8 Pysc. X7III 154 277.14 Β. hunc locum, quem ad verboum imitari non poterat, sic immu- tavit: multa αdiα quque et αcticα et neutra, quae quαmeis df psa vi infeRecus upstus αduquιd pαfi eideαntur,αccssαέe4s tomen αdiungunfur, u4 amo et desidero. ~asa l. l. φιλeν verbum non memoret, ἐρῶ adnectit verbis sensnum. Lsscaris l. l. ἐρᾶν primo loco ponit in ea classi, quam τὰ μετοχικὰ πάθουϲ nuncupat. paϲlo post autem, ubδi multa verbοa quae in acensstivum xansennt enumerat eormmque fenionem temporalem tradit, hoc Apollonii loco utituα, parum tamen intellecto: τὸ δὲ ἐρῶ ϲυνώνυμον ὅν (sci τῷ φιλῶ, τῷ ἀγαπῶ) ὡϲ τὰ πολλὰ ἐπὶ διαβολῆϲ λαμβάνεται. καὶ διὰ τοῦτο γενικῇ ϲυντάϲϲεϲθαί φηϲιν ὁ Ἀπολλώνιοϲ. ὅτε δ’ἐπ’ἀγαθῷ κεῖται, πλέον τοῦ φιλεῖν ϲημαίνει. ὅΕεν καὶ τὸν ἀγαθὸν βαϲιλέα φάει μὴ μόνον ὄπ’ ἀνθρώπων φιλεῖϲθαι, ἀλλὰ καὶ ἐρᾶϲθαι. θ-11 afecttο quae inde ortur, quod φιλεῖ τιϲ, indcαt Hoc εerbun esse actiosts εocabεlsm. ὄνομα bic non primam partium orationis denotat, sed generalem vocabuli rim habδet, vide Adn. crit. ad 98, 6 huius ed. 11 12 τῆϲ διαθ. ἐπ’ αἰτιατικὴν ϲυντεινούϲηϲ, cum eectro ad αccusαteum pereaeαt. cir 294, 16: τὰ τῆϲ ἐνεργείαϲ ἐπὶ δοτικὴν ϲυνέτεινεν, et Adn. ex. ad 40. 17 huius ed. κοινῆϲ τοῖϲ προκειμένοιϲ vide Adn. crit.) [*](Ans. cur., msca. scs. m A Bb. 1 dεἰ ἡ b, ἆν εἴη A Β, ὅν εί C 2 ἡ ὄϲφρηϲιϲ add Hlig Β ϲοραν A, sed A indurit ϲ (ἐναργεϲτάτη ng (et Θaxa) 5 ἐνδέρκετον Β, ἔνδέρκετο C 6 ἐῶν CB, τὸν non του) A, τῆϲ B ἐπεὶ] επι A. 1 προϲδιατεθὲν ( 7 εργεται A b, ερηται B 8 κατήπειξεν] η et εἰ in ras A 16 διοίϲει] εἰ in ras A ( ἡ μὲν] ημιν A 12 τοϲ προκειμένοιϲ] utrumque οἱ in ras A, τῆϲ προκειμένηϲ CBb ac fοιt. eliam A. . κοινὴ τοῖϲ προ- κειμένοιϲ appellatur afectio, quae φιλεῖν verbοo signifcatur, quia huius gmeris διθεϲιϲ etiam illis verbis denotatur, de quibus Ap. 159seqq disputavit. Sopbianns ad κοινῆϲ adnotanit: ϲ. ὀβελιϲτέον, atque etiam Sylburg et Eayaer κοινῆϲ deleri voluerunt, quod sensu sane cassum est, si legitur τῆϲ προκειμένηϲ ϲυντεινούϲηϲ Ab (in A. ηϲ scriptum per compendium, cui o inepte adiecit ν), ϲυντείνουϲιν Ϲ, ϲυντείνειν B)

Καὶ τὸ κήδεϲθαι δὲ καὶ προνοεῖϲθαι καὶ φροντίζειν, De verbos curandi ἐπὶ γενικὴν φερόμενα, μετ’ ἐνεργείαϲ τῆϲ τοῦ φροντίζειν ἔχει ἐγκείμε [*](De verbis curandi et dominandi, quac genetivum poseunt.) νον καὶ τὸ πάϲχειν ὑπέρ τινων, καὶ εὐλόγωϲ τὰ τῆϲ γενικῆϲ ϲυμπαρείληπται.

Ὁμοίωϲ ἐπὶ γενικὴν φέρεται καὶ ὅϲα ἐπικράτειάν τινων [*](que poscit accusativum, utpote quae eiusdem generis sit atqne eorum ver- bormm διάθεϲιϲ, de quibus supra diximus. ἐρᾶν verbδum vero indicat, subiectum de quo praedicatur non scium sfθcere, sed etiam efθci ab eo, qui amatur. ac patet afectionem, quam φιλεῖν signifcat, hominis prudentis esse et bοoni, contαa ἐρᾶν imprudentis, quin iam insani. dubium igitur non est, cur φιλῶ cum accu- saivo copuletux, cum genetivo ἐρῶ.) [*](μaovν. β 173. Htiam verba curandi et prospiciendi, quippe quibus insit non solum actonis, sed etiam passionis notio, iure cum genetivο copulsmtur.) [*](Aaevu. β 174. item quaecamque vειba dominationem et imperium in) [*](τssruε.xrAnn.sxxe. l προϲδιατίθεϲθαι. videsupraAdnοt.ad l θpag.antec. - μsus est vocαb~lo sesememtiorem αectum eigmcante. ad ὀνόματι ide Adn. ex. sd lin. 11 pag. antec. - 8 12 axe l l. p509: καὶ τὰ φροντιϲτικὰ καὶ κτητικά· φροντίζω, ἔπιμέλομαι, φείδομαι, ἀπολαύω, κοινωνῶ, μετέχω, μέμνημαι (AHuttmann ex ed. Has. s.1529 pro μέμνημαι citat et interpretari conatur μεμύημαι). Lasc.l.l 121: ἔτι τὰ φροντιατικά τε καὶ κτητικά, ad exempla asae addens ἐπιμελοῦμαι iuxta ἔπιμέλομαι. 18 - 420. 4 Θa a: καὶ τὰ ἀρχικά· βαϲιλεύω, δεϲπόζω. υριεύω, τυραννῶ, ἄρχω, κρατῶ. εη δ’ ἂν καὶ ὡϲ κτητικὰ τὰ τοιαῦτα. Lanc.: ἔτι τὰ ἀρχικὰ εἶτε κτητικά, ad ~axae exempla addens ἐξουϲιάζω, ἡγεμονεύω, δυνα- ϲτεύω. - 1ξ τινων genetivua obisctivus est, non dominos, sed subiectos signifcat.) [*](Ans. mr., ceca. scs. m A Bb. 2 smte ἐπιτεταμένῳ addi vult τῷ Eehrs 3 μᾶλον] fol 7r A. 1 4 ragmentum SSapphus supra legitur, sicut invenitur in A, sed ην ὄττω ab A in raama scriptum est, primae manus litteris plene deletis. Cb ἐγ5 δὲ καὶ ἡ νοττῶτιϲ ἔρᾶται, eademque Β praebet nisi quod δὲ emimit. uaαta Herghiana editio exhibδet: Ἕγω δὲ κῆν’ ὄττω τιϲ ἔραται, et editor adnotat: Ecriysι d qsodd Ahreas qοquee proposmt4, antea κῆνο τῶ τιϲ corexeram, quod praeoptat Ahrens. ἔραται quiAhreusio D. Aeol.145 st indicaeieus,prscα co- uunctisiferma est, de qκa dixi ad Pd. Pωέ.. IV 59 Β φιλεῖν] φιραταλειν A, sed ατα litterae ab ipsa pr m. inductae 6 παρεφθορωτοϲ A. β 8 καὶ τὸ] sic etiam Rϲ , sed A erasa καί coniunctione δὲ post τὸ add Α ng κήδεϲθαι προνοειϲθαι φροντίζειν επ γενικήν φερονται προνοεῖν A , 1n medinm mutavit A ῃ 11 εὐλόγωϲ τὰ τῆϲ γενικῆϲ Ab, εὐλογωτάτηϲ γενικῆϲ C, εὐλογωτάτωϲ γενικᾳ B ( 1ξ ομοιωϲ om A. ,add A ( φέρεται]ετ A in ras, A fort. φερεϲθαι A ng επι γενικήν φερεται καί οϲα επκρατειαν ϲημοινει)

Εἰκόϲ τινα φήϲειν ὡϲ τὰ τοῦ λόγου ἀντέϲτραπται. ἐν γὰρ τοῖϲ ὀνόμαϲιν ὁ ἐπικρατῶν ἐν γενικῇ νοεῖται πτώϲει ὅ τε ἐπικρατούμενοϲ [*](aliquem signifcant. nam ubicumque indicendum est alionid possideri, ibi gene- tivο ufimm. quamobrem possessiva nomina et pronomina omnia sοlvnmtnr in genetivοs, nascuntur ex genetivis. eamdemque ob causam Κόρακοϲ πέτρα, ὑὸϲ κύαμοϲ, similia non accipient fenionem duplicem (ut ~έα πόλιϲ), sed genetivus immobilis manebit, quo fexo simul evanescet notio dominationis [ed potκs possessιoetis] lam huius generis etiam classis verborum dominandi est, quoniam qui subiecti alicuius imperio sunt, ab illo quasi possidentur.) [*](Axovκ. 175. Dixerit autem quispiam, rationem quae inter dominum et eius imperio subiectum intercedat, non pari modo, sed contrarie sigaifcari no- mine et verbοο. nam si nominibus ἅmobus haec ratio denotetur, domino gene-) [*](rasrκ. er Ans. exso. 2 ξ ἐϲτιν ἐπινοῆϲαι. ϲὰ e. g. 2, 5 et 7. 71, 28. - Β 8 eft 171, 22-172, 1. ad Κόρακοϲ πέτρα vide Od. ν 408, ad νοῦ γνάΕΕοϲ Strabonis l. V5 5 § 1 515.29 M., ad Ἀχαιῶν λmιμν Stab. MD1 c.1 q 31 834,13 M., ὁὸϲ κύαμοϲ, quae herba a medicis saepe memoratur, eliam 171, 25 iuxta Κόρακοϲ πέτρα profertur. - B ἐπικρατήϲεωϲ. exspectas κτήϲεωϲ, nec alitex redita scriptura defendi potest nisi ita, ut putes Apollonium κτήϲεωϲ et ἔmπ- κρατήϲεωϲ notiones confudisse, quia omnis dominatio quasi possessio est. -- 11 ἀπαράδεκτοϲ saepius apud Apohlonium activam vim hsbδet et cum genetivο iungitur, e. g 16, 18, sed nonnusquam etiam passiva ei notio inest et signifcat quod probari nequit, ut 213, 28. 278, 26.) [*](Ans. m r., nsοs. scm. 1a A CBb. I ϲημαίνειν A, sed ν erasum περιεχόν- των CB 2 οὐκ ἀπίθανον om CB A ng ὅτι χωρὶϲ γενικῆϲ κτημα ουκ ἐϲτιν εππνοηϲαι 1 Β ante τὰ add γὰρ B κτητικὰ] ιλιτικα A |ante γενικῶν add τῶν CB 4 ἁπάντων] ἀπὸ πάντων B 6 ἐν in ras A, A fort. ετ 7 δὸϲ] υιοϲ A. 8 ιλιθείϲηϲ]λυθείϲηϲ B 1 8 - 9 ἐϲτιν ουν A ἔϲτι γοῦν Aζξh 9 κτήματα βαϲιλέων B 10 ὁπόντεϲ] υ in ras A 1 12 μυρμηδονεϲϲιν A, A ng μυρμιδονεϲϲιν αναμϲε β 1ξ ἡ γὰρ τοῦ ὄναϲϲε om CB ἀπῇῇτηϲεν] ηϲεν in ras A, A ἀπῄτει2 1 16-p 422, 7 τὸ ~υριεύω -δηλοῦντα om Ϲ β 14 ~ϲηϲ] ουϲηϲ A. 16 εικωϲ A 1τινα] ἐϲτι B Γφηϲιν A , corr A διαϲαφῆϲαι B · 16 ἐν vοeis littera ν in ras A (eratne eπ?))

πρὸϲ ὃν ἂν φήϲαιμεν, τὸ πρῶτον, οὐ τὸ αὐτὸ μέροϲ λόγου ὄνομα καὶ ῥῆμα, καὶ εἰ τοῦτο, οὐ πάντωϲ καὶ τὰ τῆϲ ϲυντάξεωϲ εἰϲ ταὐτὸ ϲυνελεύϲεται, ἣ ἕν μόνον αἰτήϲει τὴν γενικήν, ἧϲ χωρὶϲ οὐδέποτε κτῆϲιϲ ἐπινοεῖται. — δεύτερον πάνυ ἀναγκαίωϲ τὰ τοῦ λόγου ἀνεϲτράφη. ῥημάτων γὰρ ϲυντάξειϲ ποιούμεθα πρὸϲ πτωτικά, τὰ δὲ ῥήματα πτῶϲιν ἔχει ὀρθὴν παρυφιϲταμένην ἡ καὶ ϲυμφέρεται, ἐκ δ’ αὐτῶν ἤρτηται ἡ διάθεϲιϲ τῆϲ ἐπικρατείαϲ, ἥτιϲ οὐκ ἄν νοοῖτο ἢ ἐκ γενικῆϲ πτώϲεωϲ, καθὼϲ προείρηται. ἀνάγκη οὖν πᾶϲα τὸ παρυφιϲτάμενον πρόϲωπον ἐκ [*](290s) τῶν ῥημάτων ἐν πτώϲει ὀρθῇ καταγίνεϲθαι, τὸ δὲ τούτῳ πρόϲωπον ἀνθυπαγόμενον μὴ ἐν ἄλλῃ πτώϲει καταγίνεϲθαι ἢ τῇ γενικῇ, ἧϲ ἄνευ [*](294 b) οὐ ϲυνίϲταται κτητικὴ ϲύνταξιϲ, καθὼϲ προείπομεν. — ἔϲτι γοῦν κἀκεῖνο [*](tirum tribui, ei cui ille imperet nominativum sed in constructione verbali hunc in genetivo cogitari, dominum in nominaivο: Ἀριϲτάρχου δοῦλοϲ, δεϲπόζω ἔγὡ τούτου.) [*](Aaovν. β 176,, contra quem haec dicenda nobis videntur. 1. nomen et verbum non eiusdem pertis orationis sunt itaque ne constructio quidem eorum. eadem erit. hoctsntnm ntriqne commune erit. ut genetivum poscant. - 2.proteus necessario non eodem sed contrario modo dominationem signifcant verbδum et nomen [fita uf gemetiεuz serbo αiμnefμs denotet nereum, e nomne pendens domi- msm]. verbis enim inest notio nominatiτi aut sdicitur nominativus, ex his no- minativis autem quasi pendet aξeetio dominandi, quae indicari neqmit nisi ope genetivi. 3. adici hoc quoque licet ad defendendam verborum dominandi con- structionem, nomina, ex quibus illa verboa oriuntuxr, ipsa quoque cum genetivo fmg. nam τύραννοϲ τούτου dicitur ut τυραννῶ τούτου.) [*](rssrε. er Ans. xxxo. Β αὐτῶν feminini gmneris est et ad πτῶϲιν ὀρθήν referendum. cfr 125. 24: τὴν ἀντωνυμίαν -τὰϲ τούτων (i. ε. τῶν ἀντωνυμιῶν) γενικάϲ, et alia exempla variationis numeri ab PζSehneidero comm. 14 con- gesta. ad ἐκ δ’ αὐτῶν ρτηται ἡ διάθεϲιϲ cfr 89, 7: τΒϲ διαθέϲεωϲ ρτημένηϲ ἐκ τῶν oυϲῶν. I ad conocatfonem verbοorum τὸ τούτῳ πρόϲωπον ἀνθυπαγό- μενον cr 247, 22 τὰ τῆϲ εὐχῆϲἐπιρρήματα παραϲτατικά et similia quae HSchmider comm. 9 congessit. ad ἀνθυπάγεϲθαι verbi constuctionem vide Adn. crit.) [*](Ans. carr., manca. sca. 1m A Bbδ. prius ἐν ἐπ’ A cuius corruptelae causa in antecedentis vοeis initio posita videtur | B καὶ ἔτι κυριεύω om Β β 4 ὅν om A. add A ταὸτὸ Bb Β κα τὰ] κατα A 7 τὰ τοῦ λόγου] fol 77ε A ἀντεϲτράφη Βb. A codicis ανεϲτραφη praelatum est quamquam l.15 pag. antec. A. quoqne ἀντέϲτραπται praebet, quia promiscue Ap. ἀναϲτρέφειν et ἀντιϲτρέφειν usur- passe videtur. er 7, 22 cum l. de pron. 36, 7 et vide 180, 15 atqne ἀναϲτροφή vοcisusum 245,15. 338.19 ( 1θ eπικρατιαϲA | ῆῆτιϲ] τιϲ om A. ,add A 5 add Dronke H 611( νευ pro ἐκ voluere Schoemanx et AHutmann | 12 τούτῳ HSehnmider comm. 69 extr., τούτου codd. et edd. q at nusquam cum genstivο, sed cum dativo iemgit Ap. ἀνθυπάγεϲθαι verbum, nisi absolute aut cum praepo- nitionibus ἀντί vel πρόϲ positum est. vide 19, 25. de pron 5, 21. 14, 8. 17, 15. de coni. 214, 22. ( 14 κτητικὴ] κλιτική A. , corz A ἔϲτι] ἔτι B)

Χωρητέον δὲ καὶ ἐπὶ τὰ τῇ δοτικῇ ϲυνταϲϲόμενα. Καὶ δὴ ἅπαντα τὰ περιποίηϲιν δηλοῦντα, εἶἴε καὶ τῶν ἐν λόγῳ εἶτε καὶ τῶν ἐν ϲώματι, ἐπὶ δοτικὴν φέρεται, ὡϲ ἔχει τὰ τοιαῦτα, λέγω ϲοί, ὡϲεὶ. λόγου ϲοι μεταδίδωμι· ϲαφὲϲ γὰρ ὅτι τὸ λέγω ϲε κλέπτην τοιοῦτόν τι ϲημαίνει, δι’ οὐ προΐεμαι λόγου ὁρίζομαί ϲε δεδρακέναι τὰ τῆϲ κλοπῆϲ. καὶ δεόντωϲ πάλιν τὰ τῆϲ ἐνεργείαϲ τῆϲ διὰ τοῦ λέγειν ἐπὶ δοτικὴν ϲυνέτεινεν· καθάπερ καὶ ἐπὶ ϲώματοϲ τέμνω ϲοί, ὡϲεὶ περιποιῶ ϲοί τι μέροϲ του ϲώματοϲ. τό γε μὴν τέμνω ϲέ πάλιν, τὴν ἐνέργειαν ἐπιφέρον κατὰ τοῦ ὑποκειμένου, ϲυνῆλθεν ὁμοίωϲ εἰϲ τὴν αἰτιατικὴν ϲύνταξιν. —