ὕψος δʼ ἔχουσα καὶ λιμένας τρεῖς· ἐχομένη ---πρὸς ἐκπέραν δʼ οἰκοῦσι τῆς Αἰτωλίας --- Ἱερὸν δʼ ὕπεστιν Ἡρακλέους καλούμενον, ἕτερον δʼ Ἀφροδίτης. Ποταμὸν ἡ χώρα δʼ ἔχει Ἀχελῷον. Ἡμερῶν δὶ καὶ νυκτῶν δύο ἔσθʼ ὁ παράπλους αὐτῆς. Ἔχεται δʼ Αἰτωλία, ἐν ᾗ πόλις Πλευρὼν ὑπόκειται, χἱερόν ἅγιον Ἀθηνᾶς ἐστιν ὠνομασμένον. Ἔπειτα Καλυδὼν, εἶτεν αἵ τʼ Ἐχινάδες νῆσοι ποταμός τʼ Εὔηνος ἐκ Πίνδου ῥέων. Οὗτοι Δολόπων οἰκοῦσι πρὸς μεσημβρίαν· παράπλους δὲ ταύτης ἐστὶν ἡμέρας μιᾶς. Εἶλτα μετὰ ταύτην ἡ Λοκρὶς καλουμένη, ἐν ᾗ πόλις Ναύπακτος· εἶθ᾿ ὑποκείμενος λιμὴν μέγας πόλις τε Τολοφών. Μετὰ δὲ τήν Τολοφῶνα ποταμός ἐσθ᾿ Ὕλαιθος λεγόμενος· τοῦτον δὲ ῥεῖν λέγουσιν ἐξ Αἰτωλίας. Ὁ πᾶς δὲ παράπλους οὐδʼ ὅλης ἔσθ᾿ ἡμέρας. Οὗτοι κατοικοῦσιν δὲ πρὸς μεσημβρίαν Αἰτωλίας, Λέλεγες τὸ πρὶν κεκλημένοι.