Isthmean
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- ἀλλʼ ἐπέρα ποτὶ μὲν Φᾶσιν θερείαις,
- ἐν δὲ χειμῶνι πλέων Νείλου πρὸς ἀκτάς.
- μή νυν, ὅτι φθονεραὶ θνατῶν φρένας ἀμφικρέμανται ἐλπίδες,
- μήτʼ ἀρετάν ποτε σιγάτω πατρῴαν,
- μηδὲ τούσδʼ ὕμνους· ἐπεί τοι
- οὐκ ἐλινύσοντας αὐτοὺς εἰργασάμαν.
- ταῦτα, Νικάσιππʼ, ἀπόνειμον, ὅταν
- ξεῖνον ἐμὸν ἠθαῖον ἔλθῃς.
- εἴ τις ἀνδρῶν εὐτυχήσαις ἢ σὺν εὐδόξοις ἀέθλοις
- ἢ σθένει πλούτου κατέχει φρασὶν αἰανῆ κόρον,
- ἄξιος εὐλογίαις ἀστῶν μεμίχθαι.
- Ζεῦ, μεγάλαι δʼ ἀρεταὶ θνατοῖς ἕπονται
- ἐκ σέθεν· ζώει δὲ μάσσων ὄλβος ὀπιζομένων, πλαγίαις δὲ φρένεσσιν
- οὐχ ὁμῶς πάντα χρόνον θάλλων ὁμιλεῖ.
- εὐκλέων δʼ ἔργων ἄποινα χρὴ μὲν ὑμνῆσαι τὸν ἐσλόν,
- χρὴ δὲ κωμάζοντʼ ἀγαναῖς χαρίτεσσιν βαστάσαι.
- ἔστι δὲ καὶ διδύμων ἀέ θλων Μελίσσῳ
- μοῖρα πρὸς εὐφροσύναν τρέψαι γλυκεῖαν
- ἦτορ, ἐν βάσσαισιν Ἰσθμοῦ δεξαμένῳ στεφάνους, τὰ δὲ κοίλᾳ λέοντος
- ἐν βαθυστέρνου νάπᾳ κάρυξε Θήβαν