Isthmean
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- ῥυσίδιφρον χεῖρα πλαξίπποιο φωτός,
- τὰν Νικόμαχος κατὰ καιρὸν νεῖμʼ ἁπάσαις ἁνίαις·
- ὅντε καὶ κάρυκες ὡρᾶν ἀνέγνον, σπονδοφόροι Κρονίδα
- Ζηνὸς Ἀλεῖοι, παθόντες πού τι φιλόξενον ἔργον·
- ἁδυπνόῳ τέ νιν ἀσπάζοντο φωνᾷ
- χρυσέας ἐν γούνασιν πίτνοντα Νίκας
- γαῖαν ἀνὰ σφετέραν, τὰν δὴ καλέοισιν Ὀλυμπίου Διὸς
- ἄλσος· ἵνʼ ἀθανάτοις Αἰνησιδάμου
- παῖδες ἐν τιμαῖς ἔμιχθεν.
- καὶ γὰρ οὐκ ἀγνῶτες ὑμῖν ἐντὶ δόμοι
- οὔτε κώμων, ὦ Θρασύβουλʼ, ἐρατῶν,
- οὔτε μελικόμπων ἀοιδᾶν.
- οὐ γὰρ πάγος, οὐδὲ προσάντης ἁ κέλευθος γίνεται,
- εἴ τις εὐδόξων ἐς ἀνδρῶν ἄγοι τιμὰς Ἑλικωνιάδων.
- μακρὰ δισκήσαις ἀκοντίσσαιμι τοσοῦθʼ, ὅσον ὀργὰν
- Ξεινοκράτης ὑπὲρ ἀνθρώπων γλυκεῖαν
- ἔσχεν. αἰδοῖος μὲν ἦν ἀστοῖς ὁμιλεῖν,
- ἱπποτροφίας τε νομίζων ἐν Πανελλάνων νόμῳ·
- καὶ θεῶν δαῖτας προσέπτυκτο πάσας· οὐδέ ποτε ξενίαν
- οὖρος ἐμπνεύσαις ὑπέστειλʼ ἱστίον ἀμφὶ τράπεζαν·