Isthmean
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- γευόμενοι στεφάνων
- νικαφόρων· λάμπει δὲ σαφὴς ἀρετὰ
- ἔν τε γυμνοῖσι σταδίοις σφίσιν ἔν τʼ ἀσπιδοδούποισιν ὁπλίταις δρόμοις,
- οἷά τε χερσὶν ἀκοντίζοντες αἰχμαῖς,
- καὶ λιθίνοις ὁπότʼ ἐν δίσκοις ἵεν.
- οὐ γὰρ ἦν πεντάθλιον, ἀλλʼ ἐφʼ ἑκάστῳ
- ἔργματι κεῖτο τέλος.
- τῶν ἀθρόοις ἀνδησάμενοι θαμάκις
- ἔρνεσιν χαίτας ῥεέθροισί τε Δίρκας ἔφανεν καὶ παρʼ Εὐρώτᾳ πέλας,
- Ἰφικλέος μὲν παῖς ὁμόδαμος ἐὼν Σπαρτῶν γένει,
- Τυνδαρίδας δʼ ἐν Ἀχαιοῖς ὑψίπεδον Θεράπνας οἰκ έω ν ἕδος.
- χαίρετʼ. ἐγὼ δὲ Ποσειδάωνι Ἰσθμῷ τε ζαθέᾳ
- Ὀγχηστίαισίν τʼ ἀϊόνεσσιν περιστέλλων ἀοιδὰν
- γαρύσομαι τοῦδʼ ἀνδρὸς ἐν τιμαῖσιν ἀγακλέα τὰν Ἀσωποδώρου πατρὸς αἶσαν
- Ὀρχομενοῖό τε πατρῴαν ἄρουραν,
- ἅ νιν ἐρειδόμενον ναυαγίαις
- ἐξ ἀμετρήτας ἁλὸς ἐν κρυοέσσᾳ
- δέξατο συντυχίᾳ·
- νῦν δʼ αὖτις ἀρχαίας ἐπέβασε πότμος
- συγγενὴς εὐαμερίας. ὁ πονήσαις δὲ νόῳ καὶ προμάθειαν φέρει·