Isthmean
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- μᾶτερ ἐμά, τὸ τεόν, χρύσασπι Θήβα,
- πρᾶγμα καὶ ἀσχολίας ὑπέρτερον
- θήσομαι. μή μοι κραναὰ νεμεσάσαι
- Δᾶλος, ἐν ᾇ κέχυμαι.
- τί φίλτερον κεδνῶν τοκέων ἀγαθοῖς;
- εἶξον, Ὠπολλωνιάς· ἀμφοτερᾶν τοι χαρίτων σὺν θεοῖς ζεύξω τέλος,
- καὶ τὸν ἀκειρεκόμαν Φοῖβον χορεύων
- ἐν Κέῳ ἀμφιρύτᾳ σὺν ποντίοις
- ἀνδράσιν, καὶ τὰν ἁλιερκέα, Ἰσθμοῦ
- δειράδʼ· ἐπεὶ στεφάνους
- ἓξ ὤπασεν Κάδμου στρατῷ ἐξ ἀέθλων,
- καλλίνικον πατρίδι κῦδος. ἐν ᾇ καὶ τὸν ἀδείμαντον Ἀλκμήνα τέκεν
- παῖδα, θρασεῖαι τόν ποτε Γηρυόνα φρῖξαν κύνες.
- ἀλλʼ ἐγὼ Ἡροδότῳ τεύχων τὸ μὲν ἅρματι τεθρίππῳ γέρας,
- ἁνία τʼ ἀλλοτρίαις οὐ χερσὶ νωμάσαντʼ ἐθέλω
- ἢ Καστορείῳ ἢ Ἰολάου ἐναρμόξαι νιν ὕμνῳ.
- κεῖνοι γὰρ ἡρώων διφρηλάται Λακεδαίμονι καὶ Θήβαις ἐτέκνωθεν κράτιστοι·
- ἔν τʼ ἀέθλοισι θίγον πλείστων ἀγώνων,
- καὶ τριπόδεσσιν ἐκόσμησαν δόμον
- καὶ λεβήτεσσιν φιάλαισί τε χρυσοῦ,