Nemean
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- Ἡράκλεες, σέο δὲ προπράονʼ ἔμεν ξεῖνον ἀδελφεόν τʼ. εἰ δὲ γεύεται
- ἀνδρὸς ἀνήρ τι, φαῖμέν κε γείτονʼ ἔμμεναι
- νόῳ φιλήσαντʼ ἀτενέϊ γείτονι χάρμα πάντων
- ἐπάξιον· εἰ δʼ αὐτὸ καὶ θεὸς ἀνέχοι,
- ἐν τίν κʼ ἐθέλοι, Γίγαντας ὃς ἐδάμασας, εὐτυχῶς
- ναίειν πατρὶ Σωγένης ἀταλὸν ἀμφέπων
- θυμὸν προγόνων ἐϋκτήμονα ζαθέαν ἀγυιάν·
- ἐπεὶ τετραόροισιν ὥθʼ ἁρμάτων ζυγοῖς
- ἐν τεμένεσσι δόμον ἔχει τεοῖς, ἀμφοτέρας ἰὼν χειρός. ὦ μάκαρ,
- τὶν δʼ ἐπέοικεν Ἥρας πόσιν τε πειθέμεν
- κόραν τε Γλαυκώπιδα· δύνασαι δὲ βροτοῖσιν ἀλκὰν
- ἀμαχανιᾶν δυσβάτων θαμὰ διδόμεν.
- εἰ γάρ σφισιν ἐμπεδοσθενέα βίοτον ἁρμόσαις
- ἥβᾳ λιπαρῷ τε γήραϊ διαπλέκοις
- εὐδαίμονʼ ἐόντα, παίδων δὲ παῖδες ἔχοιεν αἰεὶ
- γέρας τό περ νῦν καὶ ἄρειον ὄπιθεν.
- τὸ δʼ ἐμὸν οὔ ποτε φάσει κέαρ
- ἀτρόποισι Νεοπτόλεμον ἑλκύσαι
- ἔπεσι· ταὐτὰ δὲ τρὶς τετράκι τʼ ἀμπολεῖν
- ἀπορία τελέθει, τέκνοισιν ἅτε μαψυλάκας, Διὸς Κόρινθος.