Nemean
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- πολυπόνων ἀνδρῶν. ἐγὼ δʼ Ἡρακλέος ἀντέχομαι προφρόνως,
- ἐν κορυφαῖς ἀρετᾶν μεγάλαις ἀρχαῖον ὀτρύνων λόγον,
- ὡς, ἐπεὶ σπλάγχνων ὕπο ματέρος αὐτίκα θαητὰν ἐς αἴγλαν παῖς Διὸς
- ὠδῖνα φεύγων διδύμῳ σὺν κασιγνήτῳ μόλεν,
- ὡς οὐ λαθὼν χρυσόθρονον
- Ἥραν κροκωτὸν σπάργανον ἐγκατέβα·
- ἀλλὰ θεῶν βασιλ έα
- σπερχθεῖσα θυμῷ πέμπε δράκοντας ἄφαρ.
- τοὶ μὲν οἰχθεισᾶν πυλᾶν
- ἐς θαλάμου μυχὸν εὐρὺν ἔβαν, τέκνοισιν ὠκείας γνάθους
- ἀμφελίξασθαι μεμαῶτες· ὁ δʼ ὀρθὸν μὲν ἄντεινεν κάρα, πειρᾶτο δὲ πρῶτον μάχας,
- δισσαῖσι δοιοὺς αὐχένων
- μάρψαις ἀφύκτοις χερσὶν ἑαῖς ὄφιας·
- ἀγχομένοις δὲ χρόνος
- ψυχὰς ἀπέπνευσεν μελέων ἀφάτων.
- ἐκ δʼ ἄρʼ ἄτλατον δέος
- πλᾶξε γυναῖκας, ὅσαι τύχον Ἀλκμήνας ἀρήγοισαι λέχει·
- καὶ γὰρ αὐτά, ποσσὶν ἄπεπλος ὀρούσαισʼ ἀπὸ στρωμνᾶς, ὅμως ἄμυνεν ὕβριν κνωδάλων.
- ταχὺ δὲ Καδμείων ἀγοὶ χαλκέοις ἀθρόοι σὺν ὅπλοις ἔδραμον·
- ἐν χερὶ δʼ Ἀμφιτρύων κολεοῦ γυμνὸν τινάσσων φάσγανον