Nemean
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- σπεῖρέ νυν ἀγλαΐαν τινὰ νάσῳ, τὰν Ὀλύμπου δεσπότας
- Ζεὺς ἔδωκεν Φερσεφόνᾳ, κατένευσέν τέ οἱ χαίταις, ἀριστεύοισαν εὐκάρπου χθονὸς
- Σικελίαν πίειραν ὀρθώσειν κορυφαῖς πολίων ἀφνεαῖς.
- ὤπασε δὲ Κρονίων πολέμου μναστῆρά οἱ χαλκεντέος
- λαὸν ἵππαιχμον θαμὰ δὴ καὶ Ὀλυμπιάδων φύλλοις ἐλαιᾶν χρυσέοις
- μιχθέντα. πολλῶν ἐπέβαν καιρὸν οὐ ψεύδει βαλών.
- ἔσταν δʼ ἐπʼ αὐλείαις θύραις
- ἀνδρὸς φιλοξείνου καλὰ μελπόμενος,
- ἔνθα μοι ἁρμόδιον
- δεῖπνον κεκόσμηται, θαμὰ δʼ ἀλλοδαπῶν
- οὐκ ἀπείρατοι δόμοι
- ἐντί· λέλογχε δὲ μεμφομένοις ἐσλοὺς ὕδωρ καπνῷ φέρειν
- ἀντίον. τέχναι δʼ ἑτέρων ἕτεραι· χρὴ δʼ ἐν εὐθείαις ὁδοῖς στείχοντα μάρνασθαι φυᾷ.
- πράσσει γὰρ ἔργῳ μὲν σθένος,
- βουλαῖσι δὲ φρήν, ἐσσόμενον προϊδεῖν
- συγγενὲς οἷς ἕπεται.
- Ἁγησιδάμου παῖ, σέο δʼ ἀμφὶ τρόπῳ
- τῶν τε καὶ τῶν χρήσιες.
- οὐκ ἔραμαι πολὺν ἐν μεγάρῳ πλοῦτον κατακρύψαις ἔχειν,
- ἀλλʼ ἐόντων εὖ τε παθεῖν καὶ ἀκοῦσαι φίλοις ἐξαρκέων. κοιναὶ γὰρ ἔρχοντʼ ἐλπίδες