Pythian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- ἀμφʼ ἕκαστον ὅσα νέομαι.
- κώμῳ μὲν ἁδυμελεῖ
- Δίκα παρέστακε· θεῶν δʼ ὄπιν
- ἄφθονον αἰτέω, Ξείναρκες, ὑμετέραις τύχαις.
- εἰ γάρ τις ἐσλὰ πέπαται μὴ σὺν μακρῷ πόνῳ,
- πολλοῖς σοφὸς δοκεῖ πεδʼ ἀφρόνων
- βίον κορυσσέμεν ὀρθοβούλοισι μαχαναῖς·
- τὰ δʼ οὐκ ἐπʼ ἀνδράσι κεῖται· δαίμων δὲ παρίσχει,
- ἄλλοτʼ ἄλλον ὕπερθε βάλλων, ἄλλον δʼ ὑπὸ χειρῶν
- μέτρῳ καταβαίνει. Μεγάροις δʼ ἔχεις γέρας,
- μυχῷ τʼ ἐν Μαραθῶνος, Ἥρας τʼ ἀγῶνʼ ἐπιχώριον
- νίκαις τρισσαῖς, Ὦριστόμενες, δάμασσας ἔργῳ·
- τέτρασι δʼ ἔμπετες ὑψόθεν
- σωμάτεσσι κακὰ φρονέων,
- τοῖς οὔτε νόστος ὁμῶς
- ἔπαλπνος ἐν Πυθιάδι κρίθη,
- οὐδὲ μολόντων πὰρ ματέρʼ ἀμφὶ γέλως γλυκὺς
- ὦρσεν χάριν· κατὰ λαύρας δʼ ἐχθρῶν ἀπάοροι
- πτώσσοντι, συμφορᾷ δεδαγμένοι.
- ὁ δὲ καλόν τι νέον λαχὼν