Pythian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- νῦν ἀρείονος ἐνέχεται
- ὄρνιχος ἀγγελίᾳ
- Ἄδραστος ἥρως· τὸ δὲ οἴκοθεν
- ἀντία πράξει. μοῦνος γὰρ ἐκ Δαναῶν στρατοῦ
- θανόντος ὀστέα λέξαις υἱοῦ, τύχᾳ θεῶν
- ἀφίξεται λαῷ σὺν ἀβλαβεῖ
- Ἄβαντος εὐρυχόρους ἀγυιάς. τοιαῦτα μὲν
- ἐφθέγξατʼ Ἀμφιάρηος. χαίρων δὲ καὶ αὐτὸς
- Ἀλκμᾶνα στεφάνοισι βάλλω, ῥαίνω δὲ καὶ ὕμνῳ,
- γείτων ὅτι μοι καὶ κτεάνων φύλαξ ἐμῶν
- ὑπάντασεν ἰόντι γᾶς ὀμφαλὸν παρʼ ἀοίδιμον,
- μαντευμάτων τʼ ἐφάψατο συγγόνοισι τέχναις.
- τὺ δʼ,Ἑκαταβόλε, πάνδοκον
- ναὸν εὐκλέα διανέμων
- Πυθῶνος ἐν γυάλοις,
- τὸ μὲν μέγιστον τόθι χαρμάτων
- ὤπασας· οἴκοι δὲ πρόσθεν ἁρπαλέαν δόσιν
- πενταθλίου σὺν ἑορταῖς ὑμαῖς ἐπάγαγες.
- ἄναξ, ἑκόντι δʼ εὔχομαι νόῳ
- κατά τινʼ ἁρμονίαν βλέπειν,