Pythian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- ἄνδρʼ ἐκ θανάτου κομίσαι
- ἤδη ἁλωκότα· χερσὶ δʼ ἄρα Κρονίων ῥίψαις διʼ ἀμφοῖν ἀμπνοὰν στέρνων κάθελεν
- ὠκέως, αἴθων δὲ κεραυνὸς ἐνέσκιμψεν μόρον.
- χρὴ τὰ ἐοικότα πὰρ δαιμόνων μαστευέμεν θναταῖς φρασίν,
- γνόντα τὸ πὰρ ποδός, οἵας εἰμὲν αἴσας.
- μή, φίλα ψυχά, βίον ἀθάνατον
- σπεῦδε, τὰν δʼ ἔμπρακτον ἄντλει μαχανάν.
- εἰ δὲ σώφρων ἄντρον ἔναιʼ ἔτι Χείρων, καί τί οἱ
- φίλτρον ἐν θυμῷ μελιγάρυες ὕμνοι
- ἁμέτεροι τίθεν· ἰατῆρά τοί κέν νιν πίθον
- καί νυν ἐσλοῖσι παρασχεῖν ἀνδράσιν θερμᾶν νόσων
- ἤ τινα Λατοΐδα κεκλημένον ἢ πατέρος.
- καί κεν ἐν ναυσὶν μόλον Ἰονίαν τάμνων θάλασσαν
- Ἀρέθοισαν ἐπὶ κράναν παρʼ Αἰτναῖον ξένον,
- ὃς Συρακόσσαισι νέμει βασιλεὺς
- πραῢς ἀστοῖς, οὐ φθονέων ἀγαθοῖς, ξείνοις δὲ θαυμαστὸς πατήρ.
- τῷ μὲν διδύμας χάριτας,
- εἰ κατέβαν ὑγίειαν ἄγων χρυσέαν κῶμόν τʼ ἀέθλων Πυθίων αἴγλαν στεφάνοις.
- τοὺς ἀριστεύων Φερένικος ἕλʼ ἐν Κίρρᾳ ποτέ,
- ἀστέρος οὐρανίου φαμὶ τηλαυγέστερον κείνῳ φάος