Pythian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- δέξαι στεφάνωμα τόδʼ ἐκ Πυθῶνος εὐδόξῳ Μίδᾳ,
- αὐτόν τέ νιν Ἑλλάδα νικάσαντα τέχνᾳ, τάν ποτε
- Παλλὰς ἐφεῦρε θρασειᾶν Γοργόνων
- οὔλιον θρῆνον διαπλέξαισʼ Ἀθάνα·
- τὸν παρθενίοις ὑπό τʼ ἀπλάτοις ὀφίων κεφαλαῖς
- ἄϊε λειβόμενον δυσπενθέϊ σὺν καμάτῳ,
- Περσεὺς ὁπότε τρίτον ἄνυσσεν κασιγνητᾶν μέρος,
- εἰναλίᾳ τε Σερίφῳ λαοῖσί τε μοῖραν ἄγων.
- ἤτοι τό τε θεσπέσιον Φόρκοιο μαύρωσεν γένος,
- λυγρόν τʼ ἔρανον Πολυδέκτᾳ θῆκε ματρός τʼ ἔμπεδον
- δουλοσύναν τό τʼ ἀναγκαῖον λέχος,
- εὐπαράου κρᾶτα συλάσαις Μεδοίσας
- υἱὸς Δανάας· τὸν ἀπὸ χρυσοῦ φαμεν αὐτορύτου
- ἔμμεναι. ἀλλʼ ἐπεὶ ἐκ τούτων φίλον ἄνδρα πόνων
- ἐρρύσατο, παρθένος αὐλῶν τεῦχε πάμφωνον μέλος,
- ὄφρα τὸν Εὐρυάλας ἐκ καρπαλιμᾶν γενύων
- χριμφθέντα σὺν ἔντεσι μιμήσαιτʼ ἐρικλάγκταν γόον.
- εὗρεν θεός· ἀλλά νιν εὑροῖσʼ ἀνδράσι θνατοῖς ἔχειν,
- ὠνόμασεν κεφαλᾶν πολλᾶν νόμον,
- εὐκλεᾶ λαοσσόων μναστῆρʼ ἀγώνων,