Pythian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- Πυθοῖ τε γυμνὸν ἐπὶ στάδιον καταβάντες ἤλεγξαν
- Ἑλλανίδα στρατιὰν ὠκύτατι. θεόθεν ἐραίμαν καλῶν,
- δυνατὰ μαιόμενος ἐν ἁλικίᾳ.
- τῶν γὰρ ἂμ πόλιν εὑρίσκων τὰ μέσα μακροτέρῳ
- ὄλβῳ τεθαλότα, μέμφομʼ αἶσαν τυραννίδων·
- ξυναῖσι δʼ ἀμφʼ ἀρεταῖς τέταμαι. φθονεροὶ δʼ ἀμύνονται
- ἆται, εἴ τις ἄκρον ἑλὼν ἁσυχᾶ τε νεμόμενος αἰνὰν ὕβριν
- ἀπέφυγεν· μέλανος ἂν ἐσχατιὰν
- καλλίονα θανάτου στείχοι , γλυκυτάτᾳ γενεᾷ
- εὐώνυμον κτεάνων κρατίσταν χάριν πορών.
- ἅ τε τὸν Ἰφικλείδαν
- διαφέρει Ἰόλαον
- ὑμνητὸν ἐόντα, καὶ Κάστορος βίαν,
- σέ τε, ἄναξ Πολύδευκες, υἱοὶ θεῶν,
- τὸ μὲν παρʼ ἆμαρ ἕδραισι Θεράπνας,
- τὸ δʼ οἰκέοντας ἔνδον Ὀλύμπου.
- αἰτέω σε, φιλάγλαε, καλλίστα βροτεᾶν πολίων,
- Φερσεφόνας ἕδος, ἅ τʼ ὄχθαις ἔπι μηλοβότου
- ναίεις Ἀκράγαντος ἐΰδματον κολώναν, ὦ ἄνα,
- ἵλαος ἀθανάτων ἀνδρῶν τε σὺν εὐμενίᾳ