Olympian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- Φοῖβος, οὐδʼ Ἀΐδας ἀκινήταν ἔχε ῥάβδον,
- βρότεα σώμαθʼ ᾇ κατάγει κοίλαν πρὸς ἀγυιὰν
- θνᾳσκόντων; ἀπό μοι λόγον
- τοῦτον, στόμα, ῥῖψον·
- ἐπεὶ τό γε λοιδορῆσαι θεοὺς
- ἐχθρὰ σοφία, καὶ τὸ καυχᾶσθαι παρὰ καιρὸν
- μανίαισιν ὑποκρέκει.
- μὴ νῦν λαλάγει τὰ τοιαῦτʼ· ἔα πόλεμον μάχαν τε πᾶσαν
- χωρὶς ἀθανάτων· φέροις δὲ Πρωτογενείας
- ἄστει γλῶσσαν, ἵνʼ αἰολοβρόντα Διὸς αἴσᾳ
- Πύρρα Δευκαλίων τε Παρνασοῦ καταβάντε
- δόμον ἔθεντο πρῶτον, ἄτερ δʼ εὐνᾶς ὁμόδαμον
- κτισσάσθαν λίθινον γόνον·
- λαοὶ δʼ ὀνύμασθεν.
- ἔγειρʼ ἐπέων σφιν οἶμον λιγύν,
- αἴνει δὲ παλαιὸν μὲν οἶνον, ἄνθεα δʼ ὕμνων
- νεωτέρων. λέγοντι μὰν
- χθόνα μὲν κατακλύσαι μέλαιναν
- ὕδατος σθένος, ἀλλὰ
- Ζηνὸς τέχναις ἀνάπωτιν ἐξαίφνας