Wealth
Aristophanes
Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.
- τούτω δʼ ὑπὸ τὴν φοινικίδʼ ὑποδύνθʼ ἡσυχῇ
- τὰ βλέφαρα περιέλειχον, ὥς γʼ ἐμοὶ δοκεῖ·
- καὶ πρίν σε κοτύλας ἐκπιεῖν οἴνου δέκα,
- ὁ Πλοῦτος ὦ δέσποινʼ ἀνειστήκει βλέπων·
- ἐγὼ δὲ τὼ χεῖρʼ ἀνεκρότησʼ ὑφʼ ἡδονῆς
- τὸν δεσπότην τʼ ἤγειρον. ὁ θεὸς δʼ εὐθέως
- ἠφάνισεν αὑτὸν οἵ τʼ ὄφεις ἐς τὸν νεών.
- οἱ δʼ ἐγκατακείμενοι παρʼ αὐτῷ πῶς δοκεῖς
- τὸν Πλοῦτον ἠσπάζοντο καὶ τὴν νύχθʼ ὅλην
- ἐγρηγόρεσαν, ἕως διέλαμψεν ἡμέρα.
- ἐγὼ δʼ ἐπῄνουν τὸν θεὸν πάνυ σφόδρα,
- ὅτι βλέπειν ἐποίησε τὸν Πλοῦτον ταχύ,
- τὸν δὲ Νεοκλείδην μᾶλλον ἐποίησεν τυφλόν.
- ὅσην ἔχεις τὴν δύναμιν ὦναξ δέσποτα.
- ἀτὰρ φράσον μοι, ποῦʼ σθʼ ὁ Πλοῦτος;
- ἔρχεται.
- ἀλλʼ ἦν περὶ αὐτὸν ὄχλος ὑπερφυὴς ὅσος.