Wealth

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. ἤδη νομίζων ἐκτετοξεῦσθαι βίον,
  2. τὸν δʼ υἱόν, ὅσπερ ὢν μόνος μοι τυγχάνει,
  3. πευσόμενος εἰ χρὴ μεταβαλόντα τοὺς τρόπους
  4. εἶναι πανοῦργον, ἄδικον, ὑγιὲς μηδὲ ἕν,
  5. ὡς τῷ βίῳ τοῦτʼ αὐτὸ νομίσας συμφέρειν.
Καρίων
  1. τί δῆτα Φοῖβος ἔλακεν ἐκ τῶν στεμμάτων;
Χρεμύλος
  1. πεύσει. σαφῶς γὰρ ὁ θεὸς εἶπέ μοι τοδί·
  2. ὅτῳ ξυναντήσαιμι πρῶτον ἐξιών,
  3. ἐκέλευε τούτου μὴ μεθίεσθαί μʼ ἔτι,
  4. πείθειν δʼ ἐμαυτῷ ξυνακολουθεῖν οἴκαδε.
Καρίων
  1. καὶ τῷ ξυναντᾷς δῆτα πρώτῳ;
Χρεμύλος
  1. τουτῳί.
Καρίων
  1. εἶτʼ οὐ ξυνίης τὴν ἐπίνοιαν τοῦ θεοῦ
  2. φράζουσαν ὦ σκαιότατέ σοι σαφέστατα
  3. ἀσκεῖν τὸν υἱὸν τὸν ἐπιχώριον τρόπον;
Χρεμύλος
  1. τῷ τοῦτο κρίνεις;
Καρίων
  1. δῆλον ὁτιὴ καὶ τυφλῷ