Wealth

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. μὴ βουλομένου σοῦ.
Πλοῦτος
  1. πῶς;
Χρεμύλος
  1. ὅπως; οὐκ ἔσθʼ ὅπως
  2. ὠνήσεται δήπουθεν, ἢν σὺ μὴ παρὼν
  3. αὐτὸς διδῷς τἀργύριον· ὥστε τοῦ Διὸς
  4. τὴν δύνομιν, ἢν λυπῇ τι, καταλύσεις μόνος.
Πλοῦτος
  1. τί λέγεις; διʼ ἐμὲ θύουσιν αὐτῷ;
Χρεμύλος
  1. φήμʼ ἐγώ.
  2. καὶ νὴ Δίʼ εἴ τί γʼ ἔστι λαμπρὸν καὶ καλὸν
  3. ἢ χαρίεν ἀνθρώποισι, διὰ σὲ γίγνεται.
  4. ἅπαντα τῷ πλουτεῖν γάρ ἐσθʼ ὑπήκοα.
Καρίων
  1. ἔγωγέ τοι διὰ μικρὸν ἀργυρίδιον
  2. δοῦλος γεγένημαι, διὰ τὸ μὴ πλουτεῖν ἴσως.
Χρεμύλος
  1. καὶ τάς γʼ ἑταίρας φασὶ τὰς Κορινθίας,
  2. ὅταν μὲν αὐτάς τις πένης πειρῶν τύχῃ,
  3. οὐδὲ προσέχειν τὸν νοῦν, ἐὰν δὲ πλούσιος,
  4. τὸν πρωκτὸν αὐτὰς εὐθὺς ὡς τοῦτον τρέπειν.