Ecclesiazusae

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. ὥραν οὐκ ἀπολεῖς οὐδʼ ἀπολήψει.
Νεᾶνις
  1. ᾆδʼ ὁπόσα βούλει καὶ παράκυφθʼ ὥσπερ γαλῆ·
  2. οὐδεὶς γὰρ ὡς σὲ πρότερον εἴσεισʼ ἀντʼ ἐμοῦ.
Γραῦς Α
  1. οὔκουν ἐπʼ ἐκφοράν γε.
Νεᾶνις
  1. καινόν γʼ ὦ σαπρά.
Γραῦς Α
  1. οὐ δῆτα.
Νεᾶνις
  1. τί γὰρ ἂν γραῒ καινά τις λέγοι;
Γραῦς Α
  1. οὐ τοὐμὸν ὀδυνήσει σε γῆρας.
Νεᾶνις
  1. ἀλλὰ τί;
  2. ἥγχουσα μᾶλλον καὶ τὸ σὸν ψιμύθιον;
Γραῦς Α
  1. τί μοι διαλέγει;
Νεᾶνις
  1. σὺ δὲ τί διακύπτεις;
Γραῦς Α
  1. ἐγώ;
  2. ᾄδω πρὸς ἐμαυτὴν Ἐπιγένει τὠμῷ φίλῳ.
Νεᾶνις
  1. σοὶ γὰρ φίλος τίς ἐστιν ἄλλος ἢ Γέρης;
Γραῦς Α
  1. δείξει γε καὶ σοί. τάχα γὰρ εἶσιν ὡς ἐμέ.
Νεᾶνις
  1. ὁδὶ γὰρ αὐτός ἐστιν.
Γραῦς Α
  1. οὐ σοῦ γʼ ὦλεθρε
  2. δεόμενος οὐδέν.
Νεᾶνις
  1. νὴ Δίʼ ὦ φθίνυλλα σὺ