Ecclesiazusae
Aristophanes
Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.
- μὰ τὼ θεὼ
- ἀλλʼ ὥσπερ εἶχον ᾠχόμην· ἐδεῖτο δὲ
- ἥπερ μεθῆκέ μʼ ἐξιέναι πάσῃ τέχνῃ.
- εἶτʼ οὐ τὸ σαυτῆς ἱμάτιον ἐχρῆν σʼ ἔχειν;
- ἀλλʼ ἔμʼ ἀποδύσασʼ ἐπιβαλοῦσα τοὔγκυκλον
- ᾤχου καταλιποῦσʼ ὡσπερεὶ προκείμενον,
- μόνον οὐ στεφανώσασʼ οὐδʼ ἐπιθεῖσα λήκυθον.
- ψῦχος γὰρ ἦν, ἐγὼ δὲ λεπτὴ κἀσθενής·
- ἔπειθʼ ἵνʼ ἀλεαίνοιμι, τοῦτʼ ἠμπεσχόμην·
- σὲ δʼ ἐν ἀλέᾳ κατακείμενον καὶ στρώμασιν
- κατέλιπον ὦνερ.
- αἱ δὲ δὴ Λακωνικαὶ
- ᾤχοντο μετὰ σοῦ κατὰ τί χἠ βακτηρία;
- ἵνα θοἰμάτιον σώσαιμι, μεθυπεδησάμην
- μιμουμένη σε καὶ κτυποῦσα τοῖν ποδοῖν
- καὶ τοὺς λίθους παίουσα τῇ βακτηρίᾳ.
- οἶσθʼ οὖν ἀπολωλεκυῖα πυρῶν ἑκτέα,
- ὃν χρῆν ἔμʼ ἐξ ἐκκλησίας εἰληφέναι;
- μὴ φροντίσῃς· ἄρρεν γὰρ ἔτεκε παιδίον.
- ἡκκλησία;