Ecclesiazusae

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. οὐκ ἔχω φράσαι.
  2. ζητῶν γὰρ αὔτʼ οὐχ ηὗρον ἐν τοῖς στρώμασιν.
Ἀνήρ
  1. εἶτʼ οὐδὲ τὴν γυναῖκʼ ἐκέλευσάς σοι φράσαι;
Βλέπυρος
  1. μὰ τὸν Δίʼ οὐ γὰρ ἔνδον οὖσα τυγχάνει,
  2. ἀλλʼ ἐκτετρύπηκεν λαθοῦσά μʼ ἔνδοθεν·
  3. ὃ καὶ δέδοικα μή τι δρᾷ νεώτερον.
Ἀνήρ
  1. νὴ τὸν Ποσειδῶ ταὐτὰ τοίνυν ἄντικρυς
  2. ἐμοὶ πέπονθας. καὶ γὰρ ᾗ ξύνειμʼ ἐγὼ
  3. φρούδη ʼστʼ ἔχουσα θοἰμάτιον οὑγὼ ʼφόρουν.
  4. κοὐ τοῦτο λυπεῖ μʼ, ἀλλὰ καὶ τὰς ἐμβάδας.
  5. οὔκουν λαβεῖν γʼ αὐτὰς ἐδυνάμην οὐδαμοῦ.
Βλέπυρος
  1. μὰ τὸν Διόνυσον οὐδʼ ἐγὼ γὰρ τὰς ἐμὰς
  2. Λακωνικάς, ἀλλʼ ὡς ἔτυχον χεζητιῶν,
  3. ἐς τὼ κοθόρνω τὼ πόδʼ ἐνθεὶς ἵεμαι,
  4. ἵνα μὴ ʼγχέσαιμʼ ἐς τὴν σισύραν· φανὴ γὰρ ἦν.
Ἀνήρ
  1. τί δῆτʼ ἂν εἴη; μῶν ἐπʼ ἄριστον γυνὴ
  2. κέκληκεν αὐτὴν τῶν φίλων;
Βλέπυρος
  1. γνώμην γʼ ἐμήν.
Ἀνήρ
  1. οὔκουν πονηρά γʼ ἐστὶν ὅ τι κἄμʼ εἰδέναι.
  2. ἀλλὰ σὺ μὲν ἱμονιάν τινʼ ἀποπατεῖς, ἐμοὶ δʼ