Ecclesiazusae
Aristophanes
Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.
- ἥτις μεμύρισμαι τὴν κεφαλὴν μυρώμασιν,
- ἀγαθοῖσιν ὦ Ζεῦ· πολὺ δʼ ὑπερπέπαικεν αὖ
- τούτων ἁπάντων τὰ Θάσιʼ ἀμφορείδια.
- ἐν τῇ κεφαλῇ γὰρ ἐμμένει πολὺν χρόνον·
- τὰ δʼ ἄλλʼ ἀπανθήσαντα πάντʼ ἀπέπτετο·
- ὥστʼ ἐστὶ πολὺ βέλτιστα, πολὺ δῆτʼ ὦ θεοί.
- κέρασον ἄκρατον, εὐφρανεῖ τὴν νύχθʼ ὅλην
- ἐκλεγομένας ὅ τι ἂν μάλιστʼ ὀσμὴν ἔχῃ.
- ἀλλʼ ὦ γυναῖκες φράσατέ μοι τὸν δεσπότην,
- τὸν ἄνδρʼ, ὅπου ʼστί, τῆς ἐμῆς κεκτημένης.
- αὐτοῦ μένουσʼ ἡμῖν γʼ ἂν ἐξευρεῖν δοκεῖς.
- μάλισθʼ· ὁδὶ γὰρ ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἔρχεται.
- ὦ δέσποτʼ ὦ μακάριε καὶ τρισόλβιε.
- ἐγώ;
- σὺ μέντοι νὴ Δίʼ ὥς γʼ οὐδεὶς ἀνήρ.
- τίς γὰρ γένοιτʼ ἂν μᾶλλον ὀλβιώτερος,
- ὅστις πολιτῶν πλεῖον ἢ τρισμυρίων
- ὄντων τὸ πλῆθος οὐ δεδείπνηκας μόνος;
- εὐδαιμονικόν γʼ ἄνθρωπον εἴρηκας σαφῶς.
- ποῖ ποῖ βαδίζεις;