Lysistrata
Aristophanes
Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.
- ἀμέλει ποιήσω ταῦτʼ ἐγώ.
- καὶ μὴν ἐγὼ
- ξυνηπεροπεύσω σοι παραμένουσʼ ἐνθαδί,
- καὶ ξυσταθεύσω τοῦτον. ἀλλʼ ἀπέλθετε.
- οἴμοι κακοδαίμων, οἷος ὁ σπασμός μʼ ἔχει
- χὠ τέτανος ὥσπερ ἐπὶ τροχοῦ στρεβλούμενον.
- τίς οὗτος οὑντὸς τῶν φυλάκων ἑστώς;
- ἐγώ.
- ἀνήρ;
- ἀνὴρ δῆτʼ.
- οὐκ ἄπει δῆτʼ ἐκποδών;
- σὺ δʼ εἶ τίς ἡκβάλλουσά μʼ;
- ἡμεροσκόπος.
- πρὸς τῶν θεῶν νυν ἐκκάλεσόν μοι Μυρρίνην.
- ἰδοὺ καλέσω ʼγὼ Μυρρίνην σοι; σὺ δὲ τίς εἶ;
- ἀνὴρ ἐκείνης, Παιονίδης Κινησίας.
- ὦ χαῖρε φίλτατʼ· οὐ γὰρ ἀκλεὲς τοὔνομ
- τὸ σὸν παρʼ ἡμῖν ἐστιν οὐδʼ ἀνώνυμον.
- ἀεὶ γὰρ ἡ γυνή σʼ ἔχει διὰ στόμα.
- κἂν ᾠὸν ἢ μῆλον λάβῃ, Κινησίᾳ