Lysistrata
Aristophanes
Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.
- τί δʼ ἐστὶ δεινόν; φράζε ταῖς σαυτῆς φίλαις.
- ἀλλʼ αἰσχρὸν εἰπεῖν καὶ σιωπῆσαι βαρύ.
- μή νύν με κρύψῃς ὅ τι πεπόνθαμεν κακόν.
- βινητιῶμεν, ᾗ βράχιστον τοῦ λόγου.
- ἰὼ Ζεῦ.
- τί Ζῆνʼ ἀυτεῖς; ταῦτα δʼ οὖν οὕτως ἔχει.
- ἐγὼ μὲν οὖν αὐτὰς ἀποσχεῖν οὐκέτι
- οἵα τʼ ἀπὸ τῶν ἀνδρῶν· διαδιδράσκουσι γάρ.
- τὴν μέν γε πρώτην διαλέγουσαν τὴν ὀπὴν
- κατέλαβον ᾗ τοῦ Πανός ἐστι ταὐλίον,
- τὴν δʼ ἐκ τροχιλείας αὖ κατειλυσπωμένην,
- τὴν δʼ αὐτομολοῦσαν, τὴν δʼ ἐπὶ στρούθου †μίαν†
- ἤδη πέτεσθαι διανοουμένην κάτω
- ἐς Ὀρσιλόχου χθὲς τῶν τριχῶν κατέσπασα.
- πάσας τε προφάσεις ὥστʼ ἀπελθεῖν οἴκαδε
- ἕλκουσιν. ἤδη γοῦν τις αὐτῶν ἔρχεται.
- αὕτη σὺ ποῖ θεῖς;
- οἴκαδʼ ἐλθεῖν βούλομαι.
- οἴκοι γάρ ἐστιν ἔριά μοι Μιλήσια
- ὑπὸ τῶν σέων κατακοπτόμενα.