Lysistrata
Aristophanes
Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.
- τῇ πόλει χρησίμων·
- εἰκότως, ἐπεὶ χλιδῶσαν ἀγλαῶς ἔθρεψέ με.
- ἑπτὰ μὲν ἔτη γεγῶσʼ εὐθὺς ἠρρηφόρουν·
- εἶτʼ ἀλετρὶς ἦ δεκέτις οὖσα τἀρχηγέτι·
- κᾆτʼ ἔχουσα τὸν κροκωτὸν ἄρκτος ἦ Βραυρωνίοις·
- κἀκανηφόρουν ποτʼ οὖσα παῖς καλὴ ʼχουσʼ
- ἰσχάδων ὁρμαθόν·
- ἆρα προὐφείλω τι χρηστὸν τῇ πόλει παραινέσαι;
- εἰ δʼ ἐγὼ γυνὴ πέφυκα, τοῦτο μὴ φθονεῖτέ μοι,
- ἢν ἀμείνω γʼ εἰσενέγκω τῶν παρόντων πραγμάτων.
- τοὐράνου γάρ μοι μέτεστι· καὶ γὰρ ἄνδρας ἐσφέρω,
- τοῖς δὲ δυστήνοις γέρουσιν οὐ μέτεσθʼ ὑμῖν, ἐπεὶ
- τὸν ἔρανον τὸν λεγόμενον παππῷον ἐκ τῶν Μηδικῶν
- εἶτʼ ἀναλώσαντες οὐκ ἀντεσφέρετε τὰς ἐσφοράς,
- ἀλλʼ ὑφʼ ὑμῶν διαλυθῆναι προσέτι κινδυνεύομεν.
- ἆρα γρυκτόν ἐστιν ὑμῖν; εἰ δὲ λυπήσεις τί με,
- τῷδέ γʼ ἀψήκτῳ πατάξω τῷ κοθόρνῳ τὴν γνάθον.
- ταῦτʼ οὖν οὐχ ὕβρις τὰ πράγματʼ ἐστὶ
- πολλή; κἀπιδώσειν μοι δοκεῖ τὸ χρῆμα μᾶλλον.
- ἀλλʼ ἀμυντέον τὸ πρᾶγμʼ ὅστις γʼ ἐνόρχης ἔστʼ ἀνήρ.