Lysistrata
Aristophanes
Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.
- σὺ δʼ ἢν σχολάσῃς, πάσῃ τέχνῃ πρὸς ἑσπέραν
- ἐλθὼν ἐκείνῃ τὴν βάλανον ἐνάρμοσον.
- ἕτερος δέ τις πρὸς σκυτοτόμον ταδὶ λέγει
- νεανίαν καὶ πέος ἔχοντʼ οὐ παιδικόν·
- ὦ σκυτοτόμε μου τῆς γυναικὸς τοῦ ποδὸς
- τὸ δακτυλίδιον ξυμπιέζει τὸ ζυγὸν
- ἅθʼ ἁπαλὸν ὄν· τοῦτʼ οὖν σὺ τῆς μεσημβρίας
- ἐλθὼν χάλασον, ὅπως ἂν εὐρυτέρως ἔχῃ.
- τοιαῦτʼ ἀπήντηκʼ ἐς τοιαυτὶ πράγματα,
- ὅτε γʼ ὢν ἐγὼ πρόβουλος, ἐκπορίσας ὅπως
- κωπῆς ἔσονται, τἀργυρίου νυνὶ δέον,
- ὑπὸ τῶν γυναικῶν ἀποκέκλῃμαι ταῖς πύλαις.
- ἀλλʼ οὐδὲν ἔργον ἑστάναι. φέρε τοὺς μοχλούς,
- ὅπως ἂν αὐτὰς τῆς ὕβρεως ἐγὼ σχέθω.
- τί κέχηνας ὦ δύστηνε; ποῖ δʼ αὖ σὺ βλέπεις,
- οὐδὲν ποιῶν ἀλλʼ ἢ καπηλεῖον σκοπῶν;
- οὐχ ὑποβαλόντες τοὺς μοχλοὺς ὑπὸ τὰς πύλας
- ἐντεῦθεν ἐκμοχλεύσετʼ; ἐνθενδὶ δʼ ἐγὼ
- ξυνεκμοχλεύσω.
- μηδὲν ἐκμοχλεύετε·