Lysistrata
Aristophanes
Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.
- πλεῖν ἐς Σικελίαν, ἡ γυνὴ δʼ ὀρχουμένη
- αἰαῖ Ἄδωνιν φησίν, ὁ δὲ Δημόστρατος
- ἔλεγεν ὁπλίτας καταλέγειν Ζακυνθίων·
- ἡ δʼ ὑποπεπωκυῖʼ ἡ γυνὴ ʼπὶ τοῦ τέγους
- κόπτεσθʼ Ἄδωνιν φησίν· ὁ δʼ ἐβιάζετο
- ὁ θεοῖσιν ἐχθρὸς καὶ μιαρὸς Χολοζύγης.
- τοιαῦτʼ ἀπʼ αὐτῶν ἐστιν ἀκόλαστʼ ᾄσματα.
- τί δῆτʼ ἂν εἰ πύθοιο καὶ τὴν τῶνδʼ ὕβριν;
- αἳ τἄλλα θʼ ὑβρίκασι κἀκ τῶν καλπίδων
- ἔλουσαν ἡμᾶς, ὥστε θαἰματίδια
- σείειν πάρεστιν ὥσπερ ἐνεουρηκότας.
- νὴ τὸν Ποσειδῶ τὸν ἁλυκὸν δίκαιά γε.
- ὅταν γὰρ αὐτοὶ ξυμπονηρευώμεθα
- ταῖσιν γυναιξὶ καὶ διδάσκωμεν τρυφᾶν,
- τοιαῦτʼ ἀπʼ αὐτῶν βλαστάνει βουλεύματα.
- οἳ λέγομεν ἐν τῶν δημιουργῶν τοιαδί·
- ὦ χρυσοχόε τὸν ορμον ὃν ἐπεσκεύασας,
- ὀρχουμένης μου τῆς γυναικὸς ἑσπέρας
- ἡ βάλανος ἐκπέπτωκεν ἐκ τοῦ τρήματος.
- ἐμοὶ μὲν οὖν ἔστʼ ἐς Σαλαμῖνα πλευστέα·