Lysistrata

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. θώμεσθα δὴ τὰς κάλπιδας χἠμεῖς χαμᾶζʼ, ὅπως ἂν
  2. ἢν προσφέρῃ τὴν χεῖρά τις μὴ τοῦτό μʼ ἐμποδίζῃ.
Χορὸς γερόντων
  1. εἰ νὴ Δίʼ ἤδη τὰς γνάθους τούτων τις ἢ δὶς ἢ τρὶς
  2. ἔκοψεν ὥσπερ Βουπάλου, φωνὴν ἂν οὐκ ἂν εἶχον.
Χορὸς Γυναικῶν
  1. καὶ μὴν ἰδοὺ παταξάτω τις· στᾶσʼ ἐγὼ παρέξω,
  2. κοὐ μή ποτʼ ἄλλη σου κύων τῶν ὄρχεων λάβηται.
Χορὸς γερόντων
  1. εἰ μὴ σιωπήσει, θενών σου ʼκκοκκιῶ τὸ γῆρας.
Χορὸς Γυναικῶν
  1. ἅψαι μόνον Στρατυλλίδος τῷ δακτύλῳ προσελθών.
Χορὸς γερόντων
  1. τί δʼ ἢν σποδῶ τοῖς κονδύλοις; τί μʼ ἐργάσει τὸ δεινόν;
Χορὸς Γυναικῶν
  1. βρύκουσά σου τοὺς πλεύμονας καὶ τἄντερʼ ἐξαμήσω.
Χορὸς γερόντων
  1. οὐκ ἔστʼ ἀνὴρ Εὐριπίδου σοφώτερος ποιητής·
  2. οὐδὲν γὰρ οὕτω θρέμμʼ ἀναιδές ἐστιν ὡς γυναῖκες.
Χορὸς Γυναικῶν
  1. αἰρώμεθʼ ἡμεῖς θοὔδατος τὴν κάλπιν ὦ Ῥοδίππη.
Χορὸς γερόντων
  1. τί δʼ ὦ θεοῖς ἐχθρὰ σὺ δεῦρʼ ὕδωρ ἔχουσʼ ἀφίκου;
Χορὸς Γυναικῶν
  1. τί δαὶ σὺ πῦρ ὦ τύμβʼ ἔχων; ὡς σαυτὸν ἐμπυρεύσων;
Χορὸς γερόντων
  1. ἐγὼ μὲν ἵνα νήσας πυρὰν τὰς σὰς φίλας ὑφάψω.
Χορὸς Γυναικῶν
  1. ἐγὼ δέ γʼ ἵνα τὴν σὴν πυρὰν τούτῳ κατασβέσαιμι.
Χορὸς γερόντων
  1. τοὐμὸν σὺ πῦρ κατασβέσεις;
Χορὸς Γυναικῶν
  1. τοὔργον τάχʼ αὐτὸ δείξει.
Χορὸς γερόντων
  1. οὐκ οἶδά σʼ εἰ τῇδʼ ὡς ἔχω τῇ λαμπάδι σταθεύσω.